• امروز : یکشنبه, ۲ دی , ۱۴۰۳
  • برابر با : Sunday - 22 December - 2024
8

برنده جایزه نوبل که نشان داد پیش بینی کنندگان بازار متقلب هستند

  • کد خبر : 35496
  • ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۴:۴۰
برنده جایزه نوبل که نشان داد پیش بینی کنندگان بازار متقلب هستند

در 14 فوریه، یوجین فاما 84 ساله شد. او یک اقتصاددان مشهور از دانشگاه شیکاگو و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2013 است.

“پسر! امروز کار سخت تر از زمان من شده است. وقتی شروع کردم [حوزه] پول هیچی نبود به معنای واقعی کلمه هیچی نبود. بنابراین هر کاری که انجام دادید جدید بود، آسان بود. مثل تیراندازی به ماهی در بشکه! من اولین کاربر مهم کامپیوتر بودم [حوزه] من یک سرمایه دار بودم. فکری به وجود آمد و روز بعد، وقتی برگشتم، کامپیوترها [بررسی‌ها را] آنها این کار را کرده بودند، باور نکردنی بود.»

این قسمت از سخنرانی یوجین فاما به خوبی نشان می دهد که این اقتصاددان کی و با چه مختصاتی بیرون آمده است. پیشرفت حرفه ای او همزمان با شروع استفاده از محاسبات در برخی از دانشگاه ها بود. او این پیشرفت فناوری را به این دلیل توضیح می دهد که «آمار و اقتصاددانان از دشواری محاسبه با ماشین حساب رهایی یافتند و دیگران توانستند داده ها را به گونه ای تجزیه و تحلیل کنند که قبلاً امکان پذیر نبود».

“ساده ترین و راحت ترین داده چیست؟ قیمت بازار! این استاد برجسته اقتصاد مسیری را که بیش از 50 سال از زندگی حرفه ای خود را در آن وقف کرده است، اینگونه آغاز کرد. کاری که به طور مشترک جایزه نوبل اقتصاد را در سال 2013 برای او به ارمغان آورد به تاریخ می رسد. بازگشت به تلاش های او

فلسفه فاما در پردازش داده ها

فاما به سادگی کار خود را اینگونه توضیح می دهد: «هدف نهایی یادگیری چیزی از داده ها است. این مهم نیست که مدل ما بهتر یا بدتر به نظر می رسد. مشکل این است که هنگام پردازش [داده‌ها] می توان از داده ها چیزی یاد گرفت که درست است. [به عبارتی] در داده های دیگر نشان داده شود. این فلسفه سیستماتیک من در رویکرد به تحقیقات تجربی بوده است. در 50 سال تلاش من در این حرفه.

هیچ کس باهوش تر از بازار نیست

تحقیقات این اقتصاددان برجسته نشان داد که بسیاری از مشاوران بورس کار خاصی انجام نمی دهند. آنها ممکن است از کلمات فانتزی استفاده کنند، ممکن است لباس های گران قیمت بپوشند، ممکن است دفاتری در ساختمان های گران قیمت نیویورک داشته باشند، اما واقعا نمی توانند روند قیمت ها را پیش بینی کنند.

eugene-fama-bekommt-zusammen

سوال در مورد Dodota-Chaharta است.

البته طرف دیگر ماجرا هم صادق بود. فرض کنید شخصی باهوش‌تر از بازار است، اگر بتواند با خرید و فروش فعال دارایی‌ها در کوتاه‌مدت سود کند، شخص دیگری باید ضرر کرده باشد. زمانی که سرعت خرید و فروش زیاد و افق زمانی کوتاه است، عملا صحبتی از ارزش افزوده نمی شود، پس مجموع بازی صفر می شود. اگر کسی برنده شود، کسی بازنده است.

این استاد سابق دانشگاه شیکاگو ماجرا را اینگونه توضیح می دهد: «اگر مدیران فعال [مالی] کمپین هایی هستند که پول در می آورند، این درآمد باید به خرج مدیران فعال باشد [مالی] ضعیف است: مدیران غیرفعال نیز در این نقل و انتقالات نقشی ندارند. حتی یک فرضیه هم نیست، یک دودوتا چهارتای ساده است.»

جالب اینجاست که درک این نکته ساده برای بسیاری دشوار است. فاما می گوید: «این اساسی ترین فرضیه ای است که می توانید در مورد مدیریت فعال داشته باشید. [مالی] در واقع، این یک فرضیه نیست، بلکه یک مسئله ساده حسابی است. و [جالب آن‌که درباره این ایده را] متقاعد کردن مردم چقدر سخت است؟ یعنی نمی توانید مردم را متقاعد کنید که یک به علاوه یک مساوی است با دو (می خندد).

جان کلام از مشاهیر در مورد سرمایه گذاری صحبت می کند

در دنیای اقتصاد و امور مالی، فاما بیشتر به عنوان «فرضیه بازار کارکردی» شناخته می شود. او این نظریه را در دهه 1960 توسعه داد. منظور او این بود که بازارهای مالی به طور کلی کارآمد هستند و می توانند تمام اطلاعات مرتبط را هضم و پردازش کنند. بحث آنها شامل 4 اصل اساسی بود: 1. کارایی اطلاعات 2. نظریه حرکت تصادفی 3. سه شکل کارایی 4. پیامدهای عملیاتی برای سرمایه گذاران.

اصل اول می گفت که اطلاعات مربوط به دارایی ها (بازار سهام، اوراق قرضه و غیره) در قیمت ها نشان داده می شود. اصل دوم بر همین نکته تأکید داشت که از رفتار قبلی قیمت ها نمی توان رفتار آینده آنها را حدس زد. بنابراین نمی توان قیمت دارایی ها را پیش بینی کرد یا به عبارت دیگر هیچکس نمی تواند هوشمندتر از بازار باشد.

با این عبارات می توان به اصل چهارم رسید: اگر بازاری به وضعیت کارایی نزدیک می شود، سرمایه گذاری «فعال» – به معنای خرید و فروش در افق های کوتاه مدت – نمی تواند استراتژی مناسبی برای درآمدزایی باشد.

انتقاد از «فرضیه بازار کارآمد»

نظرات فاما انقلابی در درک مدیریت مالی و سرمایه گذاری ایجاد کرد و به بهبود استراتژی های درآمدزایی شرکت های مالی کمک کرد. اما استدلال های او کامل نبود و به مرور زمان کاستی های استدلال هایش آشکارتر شد.

انتقاد اصلی در مورد کارایی بازار بود. منتقدان ادعا می کنند که قیمت ها همه اطلاعات را با وزن دهی مناسب نشان نمی دهند. این بحث در افق های کوتاه مدت به ویژه در مواقع هیجان و اضطراب بیشتر مطرح می شود.

درباره خود یوجین فاما

او در سال 1939 در بوستون، ماساچوست به دنیا آمد. پدربزرگ و مادربزرگ او همگی از مهاجران ایتالیا بودند. جالب اینجاست که او مدرک لیسانس خود را در رشته زبان های رومی گرفته است. در آن زمان زندگی ورزشی فعالی داشت و در دوره لیسانس عنوان بهترین دانشجوی ورزشی دانشگاه خود را از آن خود کرد.

یوجین فاما فوق لیسانس و دکترای خود را در اقتصاد و امور مالی در دانشکده بازرگانی دانشگاه شیکاگو به پایان رساند و به عنوان استاد در آنجا مشغول به کار شد. او ایده تصادفی بودن رفتار قیمت را در پایان نامه دکتری خود نشان داد. او در حال حاضر به عنوان استاد برجسته در دانشگاه شیکاگو تدریس می کند.

منبع اکو ایران

لینک کوتاه : https://akhbareghtesadi.com/?p=35496

ثبت دیدگاه

دیدگاهها بسته است.