به گزارش اخبار اقتصادی، تورم سالانه مواد غذایی در سراسر کشور در تیرماه امسال به 65.7 درصد رسید. این نرخ برای اقلام و خدمات غیر خوراکی 39.3 درصد برآورد شده است. به عبارت دیگر، متوسط ​​قیمت یک سبد غذایی معین در سال منتهی به تیر 1402 معادل 7/65 درصد بیشتر از میانگین قیمت همان اقلام در سال منتهی به تیرماه 1401 است.

از آنجایی که خانوارها در هر استان الگوی مصرف و سطح درآمد خاص خود را دارند، ضریب اهمیت اقلام خوراکی و غیرخوراکی در محاسبه تورم کل در هر استان متفاوت است.

بر این اساس تهران، البرز و گیلان که جزو استان‌های کشور با کمترین ضریب اهمیت غذایی هستند و استان‌های ایلام، چهارمحال، بختیاری و خراسان شمالی که استان‌های کمتری هستند، بالاترین ضریب اهمیت را به خود اختصاص داده‌اند. ضریب اهمیت غذا در تیر 1402. به عبارت دیگر، سه استان ثروتمند نسبت بیشتری از درآمد خود را به کالاها و خدمات غیرخوراکی اختصاص می دهند، در حالی که این الگو در سه استان فقیر برعکس است. در نتیجه، زمانی که تورم در سمت اقلام خوراکی بیشتر باشد، تورم در استان های کمتر برخوردار بیشتر خواهد بود و زمانی که تورم در سمت اقلام غیرخوراکی بیشتر باشد، تورم در استان های نسبتاً مرفه بیشتر خواهد بود. خارج از استان ها

هر استان چه تاثیری بر تورم کل کشور دارد؟

الگوی مصرف خانوارها در هر استان با استان دیگر متفاوت است و ریشه این تفاوت سطح متوسط ​​درآمد و الگوی مصرف آن است. ثروتمندترین استان ها درآمد بیشتری دارند. از سوی دیگر، در بهترین حالت، هر خانواری بیش از مقدار معینی غذا و مواد غذایی نیاز ندارد. در واقع، با افزایش درآمد خانوار، هزینه غذای شما تا حد مشخصی افزایش می‌یابد، زیرا نمی‌توانید بیشتر از آن مصرف کنید. به همین دلیل، در استان های مرفه تر، خانوارها سهم کمتری از درآمد خود را به مواد غذایی اختصاص می دهند و در عوض از اقلام و خدمات غیرخوراکی بیشتری استفاده می کنند.

از سوی دیگر، در استان‌های کمتر برخوردار که سطح درآمد پایین‌تر است، بخش عمده‌ای از آن به خرید اقلام خوراکی اختصاص می‌یابد، بنابراین وزن و اهمیت اقلام و خدمات غیرخوراکی در سبد مصرف خانوارها اهمیت دارد. در این استان ها کمتر است.

تهران، البرز و گیلان; مشتری دائمی اقلام و خدمات غیر خوراکی

تورم سالانه اقلام خوارباری نشان می دهد که این نرخ در تیرماه امسال در استان تهران به 62.7 درصد رسیده است. به عبارت دیگر، خانوارهای تهرانی در سال منتهی به تیرماه امسال 62.7 درصد بیشتر از یک سال منتهی به تیرماه سال گذشته برای خرید یک سبد غذایی خاص هزینه کردند.

ضریب اهمیت اقلام خوراکی، آشامیدنی و دخانی در محاسبه نرخ تورم استان تهران برابر با 21.91 درصد است. می توان گفت که غذا 21.91 درصد از هزینه های خانوار تهرانی را تشکیل می دهد. بر این اساس 78.09 درصد از هزینه های این خانوارها به اقلام و خدمات غیرخوراکی اختصاص دارد.

پایتخت نشینان بیشترین درآمد را در بین ساکنان سایر استان های کشور دارند، بنابراین کمترین ضریب اهمیت غذا در بین استان های کشور مربوط به این استان است.

این الگو در سایر استان های مبارکه نیز دیده می شود. بنابراین ضریب اهمیت غذا در البرز برابر با 11/25 درصد و در گیلان برابر با 14/28 درصد است. بنابراین سه استان تهران، البرز و ایلام مشتریان مکرر اقلام و خدمات غیرخوراکی محسوب می شوند.

سفره استان های فقیر، سرشار از مواد غذایی؟

آمارها نشان می دهد که نرخ تورم سالانه مواد غذایی در استان ایلام در تیرماه 1391 به 71.4 درصد رسیده است که این استان بالاترین ضریب اهمیت اقلام غذایی را در بین سایر استان های کشور دارد که معادل 39.86 درصد است.

البته این بدان معنا نیست که ایلامی ها نسبت به سایر استان ها بیشتر از مواد غذایی مصرف می کنند، بلکه به دلیل پایین بودن سطح درآمد در این استان، بیشتر درآمد آنها صرف غذا و کمتر صرف اقلام و خدمات غیرخوراکی می شود.

استان های چهارمحال، بختیاری و خراسان شمالی با نسبت اهمیت غذایی به ترتیب با 39.64 و 39.39 درصد دومین و سومین استان کشور هستند.

بنابراین سه استان تهران، البرز و گیلان کمترین ضریب اهمیت خوراک و سه استان ایلام، چهارمحال و بختیاری و خراسان شمالی بیشترین ضریب اهمیت این اقلام را در محاسبه تورم دارند.