به گزارش اخبار اقتصادی، افراد زیادی هستند که مدام مشکل دارند. سینوزیت می جنگند. سینوزیت یکی از مشکلاتی است که به راحتی می تواند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد یا به سادگی شرایطی را ایجاد کند که فرد توانایی انجام فعالیت های روزانه خود را از دست بدهد.
از طرفی سینوزیت یکی از بیماری هایی است که افراد زیادی را حداقل یک بار در زندگی خود به آن مبتلا می کند. در این بیماری ترشحات چرکی از بینی و پشت حلق خارج می شود و این ترشحات معمولاً با علائمی مانند تب و سردرد شدید همراه است، بنابراین فرد توانایی انجام کارهای روزمره خود را از دست می دهد. سینوزیت با دردی که ایجاد می کند می تواند مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد کند.
سینوزیت چیست؟
سینوزیت التهاب سینوس های بینی است. به طور کلی، سینوس های پارانازال در حفره های توخالی در جلوی جمجمه قرار دارند. این ناحیه به معنای پیشانی، گونه ها، بین و پشت چشم است. سینوس ها در ناحیه گونه، اطراف و پشت بینی قرار دارند. پزشکان هدف از وجود سینوس ها را انجام یکی از وظایف گرم کردن، مرطوب کردن و تصفیه کردن هوای عبوری از مجاری بینی بدن می دانند.
در بیشتر موارد، مخاط در سینوس ها به دلیل باکتری، ویروس یا حساسیت مسدود می شود و ارتباط بین سینوس ها و بینی بسته می شود. هنگامی که سینوس ها توسط ترشحات بسته می شوند، محیط مستعد رشد میکروب ها، تجمع هوا و مخاط به دیواره سینوس ها فشار می آورد و باعث ایجاد درد در آن نواحی می شود. پس با یک تعریف ساده تر می توان گفت وقتی سینوس ها عفونی یا ملتهب می شوند، فرد دچار سینوزیت می شود. طبیعتاً این روزنه ها باید روزانه حدود یک لیتر ترشحات شفاف داشته باشند که وارد مجرای بینی شده و به پشت حلق می رسد. افراد با بلع این ترشحات وارد دستگاه گوارش می شوند و این کاملا طبیعی است. انواع سینوزیت را می توان با توجه به نوع درگیری و شدت آن به دو نوع حاد و مزمن تقسیم کرد.
سینوزیت مزمن به این معناست که فرد به طور مکرر به سینوزیت حاد مبتلا شود و توجه کافی به این بیماری نداشته باشد یا به طور کامل آن را درمان نکند. علاوه بر این، زمانی که عفونت برای سه ماه یا بیشتر در سینوس ها باقی بماند، فرد مبتلا به سینوزیت مزمن است. در برخی موارد حساسیت به موادی مانند قارچ یا گرده نیز باعث سینوزیت مزمن می شود. علائمی که در سینوزیت مزمن به شکل علائم ظاهر می شوند. سرماخوردگی خستگی، وجود چرک و خلط در بینی و گلو، مشکل در تنفس و کاهش یا از دست دادن حس بویایی.
این بیماری را می توان به تورم یا التهاب بافت مخاطی سینوس ها نیز نسبت داد که یک سیستم پیوسته از حفره های توخالی در جمجمه است. التهابی که در سینوس ها ایجاد می شود می تواند از فرار طبیعی باکتری ها از حفره سینوسی جلوگیری کرده و احتمال سینوزیت باکتریایی ثانویه را افزایش دهد.
علائم همراه با عوارض سینوزیت مزمن.
علائمی که پس از سینوزیت ایجاد می شود علائمی هستند که می توانند انواع، شدت و ضعف را در افراد مختلف نشان دهند. این علائم معمولاً با شرایط زیر همراه است:
عطسه
خارش
خارش و سوزش در بینی، گلو و چشم.
احتقان مخاط بینی و گلو.
رینوره
سردرد
درد در گونه ها
تشکیل ترشحات زرد رنگ در دهان.
تنفس دشوار
دندان درد
تب
کاهش حس بویایی و چشایی.
عوارضی که در صورت عدم وجود سینوزیت در مراحل اولیه ممکن است برای بیمار پیش بیاید به روش های زیر بروز می کند.
ظهور آسم همراه با سینوزیت مزمن.
مننژیت در اثر حرکت عفونت به مغز ایجاد می شود.
مشکلات بینایی ناشی از گسترش عفونت و پیشرفت آن به داخل حدقه چشم و باعث کاهش بینایی و درد می شود. در برخی موارد حتی باعث نابینایی می شود.
آسیب عروقی عروقی در اطراف سینوس ها وجود دارد که به راحتی مستعد عفونت هستند و باعث شروع آن می شوند. سکته و صدمات دیگر
عفونت های جدی یا عادی اما مکرر گوش. عفونت سینوسی نیز می تواند به راحتی به گوش سرایت کند.
حساسیت به چیزهای مختلف به شکل آلرژی.
عوارضی که ذکر شد به راحتی بدون پیگیری سینوزیت و درمان ممکن است برای هر فردی پیش بیاید، بنابراین همیشه پیشنهاد ما این است که با مشاهده علائم اولیه سریعا به پزشک مراجعه کنید و به هیچ وجه اجتناب نکنید. آنتی بیوتیک ها خودسرانه از آن استفاده نکنید.
تشخیص و درمان سینوزیت مزمن.
بهترین راه حل برای افراد این است که در هنگام بیماری سریع به پزشک مراجعه کنند و از هرگونه درمان خودسرانه جدی خودداری کنند، اما می توانید در این مدت یا به طور کلی در برنامه خود با مخلوط نمک و آب غرغره کنید. پس از شنیدن داستان، متخصص گوش و حلق و بینی معاینه می کند. او ابتدا وضعیت شما را می پرسد و سپس به معاینه فیزیکی می رود. برای تشخیص سینوزیت، پزشک نقاط مختلف را بررسی می کند و این کار را انجام می دهد تا متوجه شود آیا این نقاط روی صورت دردناک هستند یا خیر.
پس از معاینه فیزیکی، معاینه به صورت تصویربرداری، سی تی اسکن و ام آر آی ادامه خواهد یافت. علاوه بر این، در برخی موارد، پزشک از آندوسکوپ برای بررسی و بررسی داخل بینی استفاده می کند. بنابراین می توانید از این طریق به سینوس ها نگاه کنید. سپس گاهی اوقات ترشحات بینی و سینوسی را کشت داده و برای آزمایشات مهم به آزمایشگاه فرستاده می شود.
که در درمان سینوزیت ممکن است برای رفع گرفتگی بینی نیاز به استفاده از اسپری بینی داشته باشید. برای درمان سینوزیت حاد، پزشک قطعا می تواند از درمان ترکیبی دارویی استفاده کند.
درمان عفونت سینوسی و سینوزیت.
زمان استراحت خود را افزایش دهید
سبک زندگی خود را تغییر دهید
مجاری بینی خود را به طور کامل بشویید، می توانید برای این کار از محلول نمک استفاده کنید.
استفاده از اسپری بینی همراه با کورتیکواستروئیدها.
تجویز کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی.
مصرف آنتی بیوتیک با نظر پزشک
مایعات مصرفی خود را چند برابر کنید
بینی خود را مرطوب نگه دارید. برای مرطوب نگه داشتن بینی می توانید از اسپری بینی استفاده کنید.
اگر بیماری دیگری دارید، به مصرف داروهای خود ادامه دهید.
اگر سینوزیت شما توسط ویروس ایجاد شده باشد، نمی توان آن را با آنتی بیوتیک درمان کرد. با این حال، اگر پزشک تشخیص دهد که عفونت شما توسط باکتری ایجاد شده است، احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز می کند. اگر پس از مصرف آنتی بیوتیک احساس بهبودی کردید، مصرف دارو را تا انتها ادامه دهید، زیرا ممکن است عفونت عود کند. همچنین گاهی اوقات درمان سینوزیت ممکن است با هیچ یک از کارهای زیر انجام نشود، بنابراین لازم است آن را به صورت جراحی درمان کنید. آندوسکوپی ادامه هید
داروهای مورد استفاده عبارتند از:
استروئیدها که می توانند به صورت اسپری (مانند اسپری بینی بکلومتازون) یا به صورت قطره در غشای مخاطی استفاده شوند، برای بسیاری از انواع سینوزیت مزمن توصیه می شوند زیرا به کاهش التهاب کمک می کنند. گاهی اوقات درمان طولانی تری (مثلاً 3 ماه) توصیه می شود. در برخی موارد که علائم شدید است، قرص های استروئیدی خوراکی تجویز می شود. البته احتمال دارد این داوران عوارضی هم ایجاد کنند.
دوره های طولانی مصرف آنتی بیوتیک (3 تا 4 هفته) نیز گاهی مفید است، اگرچه بهتر است این داروها پس از ارزیابی کامل وضعیت بیمار توسط متخصص گوش و حلق و بینی تجویز شود.
اگر سینوسهای شما دچار عفونتهای قارچی شوند (که نادر هستند)، به داروهای ضد قارچی نیاز خواهید داشت.
درمان های خانگی برای سینوزیت
با شستن بینی می توان شدت سینوزیت آلرژیک را کاهش داد. شستشوی بینی با محلول آب نمک (سالین) به طور موثر علائم این بیماری را کاهش می دهد. این روش مسیر سینوسی را پاک می کند و التهاب را کاهش می دهد. توصیه می شود به جای آب لوله کشی حاوی کلر از آب مقطر استفاده شود.
بلافاصله پس از باغبانی یا سایر فعالیت های خارج از منزل دوش بگیرید تا آلودگی ها را از بدن خود پاک کنید.
به اندازه کافی آب بنوشید تا غشای مخاطی بینی و سینوس ها به خوبی کار کنند و از خشکی و درد آنها جلوگیری شود.
عمل جراحی
اگر بیماری با وجود درمانهای دارویی مناسب برطرف نشد، پزشک باید برای برداشتن بافت یا پولیپ از بیمار یا تسهیل تخلیه سینوسها به جراحی متوسل شود. جراحی آندوسکوپی برای سینوزیت عمدتاً در مواردی استفاده میشود که شرایط به درمانهای دارویی که در بالا توضیح داده شد پاسخ نمیدهد. هدف اصلی جراحی آندوسکوپی سینوس بهبود تخلیه سینوس آسیب دیده است. در این روش، جراح یک آندوسکوپ را وارد بینی می کند. آندوسکوپ مورد استفاده برای این روش یک دستگاه باریک و غیر قابل انعطاف است که دارای چندین لنز است.
جراح با استفاده از این دستگاه میتواند باز شدن کانالهای تخلیه سینوس را ببیند و هر بافتی را که مانع از تخلیه سینوسهای درگیر شده است را خارج کند. این تهویه و تخلیه سینوس ها را بهبود می بخشد و به بازیابی عملکرد طبیعی سینوس کمک می کند. این روش جراحی معمولاً درصد موفقیت بالایی در تسکین علائم سینوزیت مزمن دارد. از عوارض این روش می توان به تورم موقت، کبودی یا بی حسی لب ها و همچنین تورم یا کبودی دور چشم ها اشاره کرد. علاوه بر این، معمولا پس از بهبودی، صدای بیمار کمی تغییر می کند.
منبع رکنا