به گزارش اخبار اقتصادی، در هفته پایانی تابستان بیش از 240 هزار تن شمش فولاد در رینگ صنعتی بورس کالای ایران به فروش رسید. این محصول با نرخ مبادله ای بین 19300 تا 20550 تومان به رینگ فیزیکی بورس کالا ارسال شد و کف و سقف تعیین شده برای نرخ پایه ارز نسبت به قیمت های هفته های گذشته تغییر محسوسی نداشت. اما نیاز به بهینه سازی کد برای شرکت در تراکنش حلقه اصلی ترین تفاوت هفته آخر شهریور ماه با هفته های قبل بود و نتیجه آن در کاهش تقاضا مشاهده شد.

در هفته های اول تابستان امسال و در بحبوحه کاهش تقاضا برای محصولات زنجیره فولاد؛ رفع نیاز به کد بهینه ساز برای خرید از بورس کالا از ابتدا تا انتهای زنجیره. به این ترتیب صنایع برای خرید مواد اولیه با سرمایه جویان رقابت می کردند. این بدان معناست که با وجود رکود شدیدی که در بخش محصولات نهایی زنجیره فولاد حاکم است، رینگ مواد اولیه رونق گرفته و در واقع صنایع تکمیلی مجبور به رقابت با متقاضیان سرمایه هستند. رکود شدید در بخش محصولات نهایی و کمبود مشتری باعث شد که این رقابت قیمتی برای خرید شمش فولاد فعلا بر بازار مصرف یا قیمت‌ها تاثیری نداشته باشد. با این حال، ترس از رشد تقاضا برای محصولات نهایی فولادی مانند فولاد ساختمانی از اوایل پاییز باعث شد تا سیاستگذاران در امکان حذف خریدهای سرمایه ای تجدید نظر کنند و مشارکت در دایره محصولات اولیه و میانی زنجیره فولاد را برای داشتن بهینه سازی وابسته کنند. کد

به این ترتیب در هفته پایانی شهریور ماه تقاضا به 140 هزار تن رسید که رقمی کمتر از هفته های گذشته بود و در نهایت 100 هزار تن شمش فولاد از این بازار به فروش رفت.

متوسط ​​قیمت فروش شمش فولادی رینگ فیزیکی در بورس کالا طی هفته پایانی شهریورماه به کیلویی 20 هزار تومان رسید که نسبت به قیمت فروش هفته های گذشته افت جزئی داشت.

میلگرد زیبا

با احتساب مالیات بر ارزش افزوده و کمیسیون بورس، کل قیمت فروش شمش فولاد رینگ صنعتی بورس کالا به 22 هزار تومان رسید؛ هزینه حمل این محصول به کارخانه نورد تقریباً هزار تومان و هزینه تبدیل آن حداقل 2 هزار تومان می باشد. در این صورت نرخ نهایی تولید میله با این شمش به 25 هزار تومان می رسد. این در حالی است که وجود محصولات قبلی در بازار آزاد باعث شده است که فولاد در شرایط فعلی با نرخ 24 هزار تومان در بازار آزاد معامله شود. در این شرایط، افزایش تقاضا برای پروفیل های بلند فولادی از منطقه مصرف می تواند مبنایی برای رشد قیمت این محصولات با حمایت از رشد هزینه های تولید باشد.