خانم گونسالوس پاسخ می دهد: بله، او یک سرباز بود. اما آن موقع هنوز او را ندیده بودم.
پستچی می گوید: “خب، من تقریباً مطمئن هستم که آنچه دارم برای شما ارزش زیادی دارد.”
و سپس بسته ای را به او تحویل می دهد. در داخل بسته نامه ای دست نویس به تاریخ 6 دسامبر 1945 وجود داشت.
نامه این گونه آغاز شد: مادر عزیز، امروز نامه دیگری از شما دریافت کردم و خوشحالم که می شنوم همه چیز خوب پیش می رود.
به گزارش روزنامه ایندیپندنت، فرستنده این نامه «جان گونسالوز» شوهر آنجلینا گونسالوز بود که در سال 1945 در سن 22 سالگی در ارتش ایالات متحده گروهبان بود. جنگ تازه به پایان رسیده بود و جان گونسالوز در محل مستقر بود. در “گوی بد” آلمان، نزدیک اردوگاه اسرای جنگی متعلق به ارتش نازی، که آمریکایی ها آن را آزاد کرده بودند.
نامه ادامه داد: “اگر حالم را بپرسید، حال من خوب است و همه چیز خوب است، اما در مورد غذا که تقریباً همیشه افتضاح است نپرسید. پسر شما، جانی. پس نوشته: امیدوارم به زودی شما را ببینم. “
سال ها از مرگ مادر جان گونسالوز می گذرد، اما او قبل از مرگ دوباره موفق شد فرزندش را ببیند. پس از جنگ، پسرش نزد خانواده و دوستانش در ووبرن به خانه بازگشت و در سال 1949 با آنجلینا آشنا شد. آنها در سال 1953 ازدواج کردند، صاحب پنج پسر شدند و تا سال 2015 با هم زندگی کردند، زمانی که آقای گونسالوز در سن 92 سالگی درگذشت.
اما نامه به دلایلی در پست گم شد. در بسته ای که آنجلینا گونسالوز دریافت کرد، یادداشتی از خدمات پستی ایالات متحده وجود داشت که در آن سعی شده بود دلیل تاخیر طولانی را توضیح دهند.
به گزارش WFXT-TV، مرکز توزیع ایمیل USPS در پیتسبورگ به آنجلینا گفت: “ما نمی دانیم این نامه در 70 سال گذشته کجا بوده است، اما حدود شش هفته پیش به مرکز ما رسید.” با توجه به قدمت و اهمیت تاریخی آن برای خانواده شما… تحویل سریع این نامه برای ما بسیار مهم بود.
آنجلینا، شش سال پس از مرگ همسرش، از خواندن سخنان او در نامه بسیار خوشحال شد.
