RAISI حتی از افزایش قیمت بنزین توسط USD / در دولت پزشکی نیز امتناع ورزید.

به گفته راکنا ، علی ساریزیم در دنیای اقتصاد نوشت: “اگر اقتصاددانانی را که قیمت انرژی موجود را مطلوب می دانند را مرور کنیم ، به گروه دیگری خواهیم رسید که بر لزوم اصلاح قیمت انرژی تأکید می کند.” من همچنین بخشی از گروه اخیر هستم و معتقدم که قیمت این مقالات مانند سایر موارد تجاری باید جهانی باشد ، اگرچه حقوق ملی است و نمی تواند جهانی شود! من همچنین معتقدم که هر تأخیر در اصلاح این قیمت باعث ایجاد وقفه در اقتصاد خواهد شد که ضرر پایین تر آن فساد عجیب قاچاق انرژی برای سایر کشورها است.

مشکلی که برخی از دوستان بازتابنده در مورد اصلاح قیمت انرژی سایت وجود دارد ، سرعت و نحوه اصلاح قیمت و مقصد نهایی آن است. سرانجام ، قیمت انرژی باید به قیمت های جهانی برسد ، مشخص نمی کند که چه مدت باید انجام شود و این تنظیمات چقدر سریع انجام می شود. نکته این است که این تصور که در کوتاه مدت ، اقتصاد می تواند بدون هیچ هزینه قابل توجهی با قیمت های جدید سازگار شود ، یک ایده اشتباه است.

این واقعیت که سرانجام اقتصاد با قیمت های نسبی جدید سازگار خواهد شد ، درست است. این تصور که قیمت های جدید در زمینه توجیه اقتصادی دشوار است ، که نوعی اصلاح ساختار است.

کل مشکل این است که جابجایی منابع در چندین بخش به قیمت انرژی جدید ارائه نمی شود و اصطکاک برای این جابجایی وجود دارد. وجود اصطکاک باعث تعریف مجدد منابع نمی شود که به سرعت و به آسانی نباشد ، و این به جای اینکه منجر به رشد تولید شود ، باعث کاهش شدید تولید می شود. در شرایط عادی ، اصطکاک زیادی وجود دارد و وقتی کشور بیش از 5 سال مجازات می شود ، این اصطکاک شدیدتر است.

این چیز جدیدی نیست. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید ، برخی از مشاوران اقتصادی یلتسین پیش بینی کردند که اگر یارانه ها به سرعت از بین بروند ، تخصیص منابع بهبود می یابد و اقتصاد از طریق فرم دو سرعته پیش می رود.

اتفاقی که در عمل افتاد این بود که اقتصاد روسیه با چنان کاهش یافته است که هیچ یک از این اقتصاددانان انتظار آن را ندارند و یک سوم اقتصاد شوروی ناپدید شد! در آن زمان بود که اقتصاددانان به دنبال این بودند که چگونه قیمت های نسبی را می توان اصلاح کرد ، اما عملکرد اقتصادی به شدت قطع شد.

بیایید موضوع را با یک مثال روشن کنیم. قیمت پایین بنزین باعث شده است که بخش بزرگی از مردم با یک ماشین شخصی سفر کنند و طبیعتاً این کشور با نرخ تصادف بالایی روبرو است. قابل درک است که اگر قیمت انرژی زیاد باشد ، سفر از طریق ضعیف امکان پذیر نخواهد بود. اما قیمت بنزین سالها پایین بوده است.

این ترافیک شدید باعث شده است که بسیاری از رستوران ها و فروشگاه های بین شهری و مردم در سفرهایی که خواستار برخی از کالاها و خدمات هستند ، خریدهای خود را انجام دهند. حال اگر به طور ناگهانی قیمت بنزین افزایش یابد ، سفرها به طور ناگهانی سقوط می کند و همه این مشاغل دچار مشکل می شوند.

مدافعان افزایش قیمت بنزین پاسخ می دهند ، که خوب است و یارانه بنزین برای توسعه ریلی هزینه می شود و این شرکت ها یاد می گیرند که خدمات و کالاهایی را در ایستگاه های قطار ارائه دهند. بدون دانستن اینکه بسته شدن برخی از رستوران های بین رشته ای و انتقال آنها به مناطقی در نزدیکی ایستگاه قطار آسان نخواهد بود.

آنها خواهند گفت که افراد بیکار می توانند به راحتی در قطار و نگهداری وسایل خود کار کنند ، اما این لزوما در کوتاه مدت امکان پذیر نیست. در اصل ، ایجاد خطوط جدید راه آهن و به جای ماشین شخصی ، باعث رکود اقتصادی در شرکت ها خواهد شد و یک اقتصاددان نمی تواند نسبت به این پیامدها بی تفاوت باشد. این مثال نشان می دهد که سرمایه و جابجایی نیروی کار در مدت زمان کوتاهی امکان پذیر نیست!

کسانی که در قیمت های جهانی صلاحیت دارند و مکانیسم اختصاص دادن خانواده را دنبال می کنند ، از این واقعیت آگاه نیستند که وقتی چنین بار بزرگی بر شخص مسئول سیاست اقتصادی مسئول باشد ، تولید کننده سیاست عملاً تصمیم می گیرد و از این اصلاحات پایین تر جلوگیری می کند. از ابتدای دولت آقای ریزی ، اقتصاددانان در جلسات دولت ایده اختصاص انرژی به خانه ها را ارائه داده اند و فکر می کنند که این تصمیم عالی دیر یا زود اتخاذ می شود.

در عمل ، اتفاقی که افتاد این بود که مرحوم کشویی همه کارها را انجام داد ، به جز برای افزایش قیمت بنزین و حتی از افزایش قیمت بنزین سالانه امتناع ورزید. همین خطا در دولت آقای پزشکی اتفاق می افتد. در حالی که تابستان گذشته این امکان وجود داشت که قیمت حامل های انرژی حداقل هزاران تومو افزایش یابد ، هرگونه تغییر به یک بررسی متخصص ایده آل که در عمل انجام نمی شود ، واگذار شد. مصرف غیر ضروری حامل های انرژی شدیدتر می شود و فرمول سازان سیاست نمی توانند تصمیم بگیرند. زیرا آنها تصمیم زیادی گرفته اند.

من پیشنهاد می کنم که افزایش قیمت بنزین سطح اول اصلاحات اساسی را تحمیل نمی کند و ثانیاً هیچ طرحی ارائه نمی شود که قیمت بنزین بیش از 6000 را برای رهبران سیاسی غیرممکن کند و رکود اقتصادی آنها تأثیر نمی گذارد.