کامیون های افغانستانی بمب های متحرک جاده های ایران / قاچاق هزاران لیتر گازوئیل در روز روشن و بدون محدودیت! + فیلم و تصاویر

به گزارش اخبار اقتصادی، طبق آخرین اعلام سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس امنیت اقتصادی فراجا، عمده قاچاق سوخت در کشور مربوط به فرآورده گازوئیل که طبق بررسی ها روزانه حدود 20 میلیون لیتر نفت‌گاز (گازوئیل) از کشور قاچاق می شود. در حالی طبق گفته این مقام مسئول، یک میلیون لیتر هم برای کشور رقم بسیار بزرگی به‌ شمار می‌ رود و با اجرای طرح‌ های ویژه در حال مبارزه تخصصی برای جلوگیری از عرضه خارج از شبکه سوخت و شناسایی گلوگاه‌ های قاچاق بوده و مجموعه پلیس امنیت اقتصادی فراجا با بهره‌ گیری از همه ظرفیت‌ های خود برای همکاری با لایه‌های مختلف حاکمیتی، توان کامل خود را برای مبارزه با عرضه خارج از شبکه سوخت در همه بخش‌ها به کار می گیرد، که قاچاق سوخت به صورت گسترده و علنی توسط کامیون های افغانستان در کشور انجام می شود.

مرغ همسایه غاز است؟!

شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اواخر تصدی دولت سیزدهم با هدف مقابله با قاچاق سوخت و جلوگیری از روزانه 5 میلیون لیتر از انحراف نفت گاز، با اجرای طرح جدید سوخت‌ رسانی، محدودیت‌ های شدیدی برای کامیونداران ایرانی ایجاد کرده است. این طرح که با هدف مقابله با قاچاق سوخت اجرا شده در ماه های ابتدایی باعث زمین‌ گیری گسترده کامیون‌ ها در سراسر کشور شد. رانندگان کامیون ها از مسدود شدن کارت‌ های سوخت خود و عدم امکان سوخت‌ گیری در مسیرهای خود و حتی مسیرهای تعیین شده توسط وزارت راه و شهرسازی، گلایه کردند. زیرا براساس این طرح، خودروهای گازوئیل‌ سوز فقط می‌ توانند در مسیر ترددی که در بارنامه درج شده، اقدام به‌ سوخت‌ گیری کنند و خارج از این مسیر، امکان استفاده از کارت سوخت خود را ندارند.

اگرچه دلیل اصلی این طرح قاچاق سوخت عنوان شده است اما در حال حاضر این محدودیت‌ های شدید فقط برای کامیونداران ایرانی اعمال می شود و رانندگان افغانستانی مشمول این محدودیت ها نمی شوند و ظاهراً “مرغ همسایه غاز است”.

در این خصوص گفتگوی رکنا با سیدجلال موسوی، نایب رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی کارفرمایی کامیونداران کشور را بخوانید:

سیدجلال موسوی، نایب رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی کارفرمایی کامیونداران کشور در گفتگو با خبرنگار رکنا با ارسال تصاویر و فیلمهایی گفت: همانطور که در عکس ها و فیلم ها می بینید، کامیونداران افغانستانی با این باک ها در کشور تردد و سوختگیری می کنند. این درحالی است که محدودیت های شدیدی برای کامیونداران ایرانی وضع شده است و رانندگان ایرانی حتی لب مرز هم زیر نظر هستند و جریمه می شوند. سوال ما این است که با این نظارت شدید برای رانندگان ایرانی، چگونه رانندگان افغانستانی سوخت را از کشور خارج می کنند؟ ما می خواهیم پاسخ این سوال را بدانیم و یک نفر به ما پاسخ دهد که ماجرای این باک های غیراستاندارد چیست؟

موسوی در ادامه گفت: برای مثال در مسیر بندرعباس اگر یک راننده ایرانی باک 250 لیتری که رکاب هم محسوب می شود را به 400 لیتر تبدیل کرده باشد، کار او غیرقانونی است و با او برخورد می شود. پرسش این است که چگونه این عمل برای رانندگان ایرانی غیرقانونی است اما رانندگان افغانستانی به راحتی با این وضعیت در کشور تردد دارند؟

وی افزود: اگر گنجایش سوخت بخاری درجای ماشین های ایرانی 20 لیتر است، گنجایش سوخت بخاری درجای خودروهای افغان ها 300 تا 500 لیتر است. یک نفر پاسخ دهد که چرا لب مرز نظارتی بر این کامیون ها وجود ندارد؟ چرا فقط به رانندگان ایرانی سخت می گیرند؟ آیا رانتی وجود دارد؟ آیا تخلفی صورت می گیرد؟ یا متولیان امر گازوئیل را به قیمت گرانتر به رانندگان افغانستانی می فروشند و رانندگان افغانستانی هم به چند برابر قیمت آن طرف مرز می فروشند؟ چه کسی پاسخگوی این وضعیت است؟ جریان این باک ها چیست؟

وی در پاسخ به این سوال که هر کدام از این کامیون هاچه میزان گازوئیل حمل می کنند؟ گفت: دقیق نمی توان اظهار نظر کرد. زیرا گنجایش باک ها متفاوت است اما بین 3 تا 7 هزار لیتر است. این کامیون ها موقع خروج از ایران سوختگیری می کنند و در اسلام قلعه و هرات و جاهای دیگر سوخت را می فروشند. اگر حتی هزار کیلومتر هم از ایران به سمت مرز طی کنند، نهایت 400 لیتر مصرف می کنند و بقیه را به چند برابر قیمت می فروشند.

نایب رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی کارفرمایی کامیونداران کشور با بیان اینکه تعداد این ها خیلی زیاد است، گفت: ماشین های رانندگان ایرانی حتما باید لاستیک های مرتبی داشته باشند و حداقل لاستیک های کامیون و تریلی های ایرانی باید 40 تا 50 درصد آج داشته باشند، اما لاستیک های کامیونداران افغان همه تَرَک خورده است. پرسش ما این است مگر نظارت فقط برای کامیونداران ایرانی وجود دارد؟ چگونه با این وضعیت در جاده های ایران رفت و آمد دارند؟

موسوی با بیان اینکه ما مخالف نظم، انضباط و ایمنی نیستیم اما چرا یک بام و دو هوا باید باشد، گفت: اگر قرار باشد قانون باشد، باید برای همه باشد. در آلمان اگر لاستیک کامیون ها حداقل 70 درصد آج نداشته باشند، حق تردد ندارند و به همین دلیل لاستیک را به میزان لازم و به قیمت مناسب در بازار عرضه می کنند اما ما لاستیک هم نداریم.

وی افزود: مسئله این است که ما نمی گوییم به ما هم سخت نگیرند، حرف ما این است که اگر به ما سخت می گیرند به کامیون های افغانستانی هم سخت بگیرند. زیرا ایمنی شرط اول است و اگر لاستیک در جاده بترکد و کامیون منحرف شود، خانواده من و شما دچار حادثه می شوند. ما مخالف قانون و ایمنی نیستیم اما باید برای همه یکسان رعایت شود.

موسوی با بیان اینکه از مرز عراق کامیون های عراقی وارد ایران نمی شوند و بیشتر ما به عراق تردد داریم، اما افغانستانی ها تا بندرعباس تردد دارند، گفت: وزارت کشور ضعیف عمل می کند. آیا وامدار افغانستان هستند؟ چگونه است که تمام کشورهای اطراف ما که به ایران رفت و آمد دارند برای رانندگان کامیون خودشان از ایران امتیاز می گیرند اما نوبت ما که می رسد باید به آنها امتیاز هم بدهیم و مورد بدرفتاری قرار بگیریم؟ این ضعف دولت ما است و ضعیف عمل می کند.

وی با بیان اینکه ترکیه، عراق و افغانستان هر طوری که می خواهند با کامیونداران ایرانی رفتار می کنند اما ایران یکسره به این کشورها امتیاز می دهد، گفت: در حال حاضر کل حمل و نقل اروپا را رانندگان ترکیه گرفته اند. این در حالی است که اوایل انقلاب و زمان جنگ، کامیونداران ترکیه ای با ماشین های از رده خارج و 6 چرخ فرسوده به ایران می آمدند، به طوری که سر گردنه دود آنها همه جا را فرا می گرفت. همان زمان ما به روزترین ماشین های دنیا را داشتیم و آنها حسرت ماشین های ما را می خوردند. حالا کامیونداران ترکیه بهترین ماشین های روز اروپا را دارند و تا این حد پیشرفت کرده و رشد کرده اند اما ما پسرفت کردیم و حالا ما چه ماشین هایی داریم؟