جالب است که داور نامی است که «سید حسن تقی زاده» معروف به «علی اکبرخان» داده است. همان که بعد از 10 سال زندگی و تحصیل در ژنو، وزارت عدلیه پهلوی اول را به او دادند. او سپس با نام “داور” شناخته می شد. او در سال 1305 وارد حکومت رضاشاه شد و یکی از ایدئولوگ ها و احزاب با پهلوی اول برای مدرن سازی ایران و ورود به دوران جدید پس از دوران قاجار بود. این جمله او نمایانگر افکار و فعالیت های زیربنایی و سیاست او در تأسیس پادشاهی پهلوی بود: «کسی را باید پیدا کرد که ایران را با شلاق تربیت کند».
وی 51 سال زندگی کرد و در 21 بهمن 1315 که (پس از چندین سال تصدی موفق وزارت عدلیه) به وزارت دارایی رسید و نتوانست برای دولت درآمد کسب کند. از این رو رضاشاه او را به شدت مجازات کرد و «علی اکبرخان» در خانه شخصی در تجریش با خوردن تریاک خود را کشت. او به عنوان پدر دیوان سالاری ایران شناخته می شد و در نیم قرنی که تمام درجاتی را که در این دوران طی کرد، به اندازه علم و ادب و شجاعت و جاه طلبی او مشهور نبود. خصلت ها و خصوصیاتی که در خلق و خوی رضاشاه خوشایند نبود و همین امر ناقوس مرگ او را به صدا درآورد.
