پشت پرده تلخ توقیف نفتکش های ایرانی در افغانستان/ رانندگان نه راه پس دارند و نه راه پیش!

به گزارش اخبار اقتصادی، بیش از 400 دستگاه تانکر حامل گازوئیل عراقی به این کشور صادر شد افغانستان هفته هاست که در افغانستان به دلیل عدم پذیرش محموله از سوی مقامات دولتی افغانستان به حالت تعلیق درآمده است و تاکنون مقام های طالبان هیچ دلیل موجهی برای توقیف این تانکرها اعلام نکرده اند.

راننده ها می گویند: ما بلاتکلیفیم و امروز و فردا هر روز این کار را می کنند. چطور در عراق و ایران از گمرک عبور کردیم اما هفته هاست در افغانستان گیر کرده ایم؟

راننده دیگر می گوید: نه می گویند بار را خالی کنید و نه می گویند خالی نکنید. تکلیف ما مشخص نیست. ما از عراق گازوئیل بارگیری کردیم و نمی دانیم بین صاحب کالا و گمرک افغانستان چه اتفاقی افتاده است که ما را به انتظار واداشته است.

لازم به ذکر است که کالای توقیف شده در افغانستان یک کالای ترانزیت گازوئیل است که از عراق بارگیری و توسط یک تاجر افغان خریداری شده و در حال حاضر به دلیل مشکلاتی در افغانستان توقیف شده است و طرف افغانی هنوز کالای معتبری را اعلام نکرده است. به همین دلیل معلوم نیست مشکل چیست و به گفته مقامات کشوری موضوع در حال بررسی است.

نفتکش های ایرانی هم اکنون در گذرگاه مرزی ماهیرود در شهرستان سربیشه استان خراسان جنوبی متوقف شده اند.

رانندگان ایرانی به ناچار قراردادهای تحقیرآمیز را می پذیرند

سیدجلال موسوی، نایب رئیس انجمن صنفی کارفرمایان کامیون داران کشور در گفت و گو با خبرنگار رکنا در خصوص مشکل رانندگان تانکرهای ایرانی گفت: یکی از دلایلی که تانکرهای سوخت را معطل می کند و هیچ کس به آن توجه نمی کند، ضعف سازمان است. اداره کل حمل و نقل و پایانه ها»، تمرکز و عدم نظارت این سازمان بر قراردادهای بین شرکت های حمل و نقل بین المللی و رانندگان ایرانی است.

وی افزود: اکثر این شرکت ها حق توقف به رانندگان ایرانی پرداخت نمی کنند و رانندگان مجبور به قبول قراردادهای یک طرفه هستند، زیرا تانکر خودرویی خاص است و فقط می تواند سوخت حمل کند و هیچ فرآورده دیگری ندارد. بنابراین رانندگان ایرانی مجبور به پذیرش این قراردادهای تحقیرآمیز هستند.

نایب رئیس کانون انجمن های صنفی کامیون داران کشور گفت: اگر نظارتی از سوی سازمان اداره کل حمل و نقل و پایانه های مرکزی باشد و با این بخش مانند حوزه حمل و نقل جاده ای برخورد شود شاهد این صحنه های تلخ نخواهیم بود.

موسوی تصریح کرد: عدم نظارت دقیق سازمان اداره کل حمل و نقل و پایانه های مرکزی به اینجا ختم نمی شود و در سایر بخش ها نیز وجود دارد. شرکت های حمل و نقل ملی بدترین قراردادها را با رانندگان ایرانی دارند.

از 15 تا 20 روز حق بازداشت رانندگان سوخت.

نایب رئیس انجمن صنفی کارفرمایی کامیون‌داران کشور گفت: در حوزه داخلی کالا با بارنامه حمل می‌شود و شرکت‌های حمل‌ونقل موظفند پس از ۷ ساعت بارگیری و تخلیه به رانندگان هزینه ایست پرداخت کنند. کالاها و وجود انجمن‌ها سازمان‌های داخلی نیز نظارت بیشتری در این زمینه دارند و حقوق رانندگان تضییع نمی‌شود، اما در مورد وسایل نقلیه ترانزیت خارجی این اتفاق نمی‌افتد.

موسوی با بیان اینکه بیشتر این رانندگان در خطوط افغانستان، گرجستان و … کار می کنند، اظهار داشت: از یک سو ضعف و عدم نظارت اداره کل ترمینال ترمینال مرکزی و نبود مراکز و سازمان های نظارتی لازم است. از سوی دیگر مشکلات رانندگان ظلم به رانندگان را تسهیل می کند و هزینه ایست که باید پس از 72 ساعت بارگیری و 48 ساعت تخلیه پرداخت شود، پس از 15 تا 20 روز به عهده رانندگان است. و در بازه زمانی 15 تا 20 روزه حقوق رانندگان به حالت تعلیق درآمده و حقوق رانندگان به شدت تضییع خواهد شد.

وی با بیان اینکه این موضوع برای شرکت های حمل و نقل و سازمان اداره کل حمل و نقل پایانه های مرکزی اهمیتی ندارد، گفت: این سوء استفاده ها بر اساس قراردادهای ظالمانه انجام می شود، بنابراین هیچکس اهمیتی نمی دهد که خودروها بخوابند. یک ماه در مرز طبق قرارداد، هزینه توقف باید به دلار پرداخت شود و بنابراین عدم پرداخت 15 تا 20 روز هزینه توقف، سود زیادی نصیب شرکت ها می کند و به نفع آنهاست که خودرو بخوابد و کالا تا زمان انتقال به انبار در واگن باقی می ماند و هزینه نگهداری آن پرداخت می شود.

موسوی با بیان اینکه اگر اداره کل پایانه های مرکزی سازمان حمل و نقل نظارت دقیق داشته باشد، رانندگان با این مشکلات مواجه نمی شوند، گفت: این سازمان باید با سفارت افغانستان صحبت کند و رانندگان را در این شرایط تنها نگذارد. این رانندگان ایرانی هستند و وابسته به حمل و نقل کشور هستند و از کشور دیگری نیامده اند که بلاتکلیف بمانند، اما از آنجایی که رانندگان مرکز یا سازمانی در این بخش ندارند، سازمان ترجیح می دهد وارد این مسائل نشود.