تئاتر عملی جهنم سرد به کارگردانی میلاد جباری مولانا این روزها در موزه عبرت اجرا می شود.
جهنم سرد روایتی متفاوت از کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک و شکنجه هایی است که در این زندان علیه انقلابیون انجام می شد. در این نمایش 3 شخصیت اصلی که از شکنجه گران مهم ساواک در کمیته مشترک ضدخرابکاری هستند حضور دارند و داستان هایی از آنها روایت می شود.
پرویز شباتی، محمدعلی شعبانی (دکتر حسینی) و ناصر نوذری (رسولی) 3 شخصیتی هستند که شکنجه ها و رفتارشان با زندانیان قبل از پیروزی انقلاب در این نمایش به نمایش در می آید.
محسن محمودیان در این نمایش در نقش پرویز ثابتی، اصغر داودنژاد در نقش محمدعلی شعبانی که با نام مستعار دکتر حسینی ایفای نقش می کند و علیرضا بهجتی نیز در کنار این نقش های اصلی نقش ناصر نوذری یا رسولی را بازی می کند. بازیگران، جامی بازیگران و هنرمندانی نیز در نقش زندانیان سیاسی، سربازان و زنان آجان هستند.
همزمانی اجرای این نمایش با کشف دوباره پرویز طباطی واقعی در یکی از راهپیمایی های خارج از ایران پس از 40 سال این سوژه را خاص کرده است. داود اصغر نژاد بازیگر نقش دکتر حسینی یکی از مهم ترین شخصیت های این نمایش است. از دکتر حسینی که از شکنجه گران معروف ساواک بود صحبت کرد.
واقعا دکتر بود!؟
دکتر حسینی اصلاً پزشک نبود، اما در ساواک به دلیل مهارتش در شلاق زدن زندانیان به «دکتر» معروف بود. نام اصلی او محمدعلی شعبانی بود و «دکتر حسینی» نام داشت. تحصیلات کلاس چهارم بیشتر نداشت.
او مهارت خاصی در شلاق زدن دارد; یکی از سخنان معروف او که خطاب به زندانیان می گفت این بود که در بدو ورود به زندان از آنها پرسید: اندازه پای چقدر است؟ و ادامه داد که در این زندان پاهای شما را دو اندازه بزرگتر می کنم! شلاق ها را مرتب به کف پا می زد، به این ترتیب دو تازیانه به یک نقطه نمی خورد که باعث درد و رنج بیشتر می شد.
علاوه بر این، او همیشه سر برهنه بود و به همین دلیل وقتی به کف پای زندانی می زد، تکه ای از گوشت او را می برید.
از نمایش جهنم سرد بگویید.
هوا خیلی سرده چون اسمش جهنم سرده!
قبل از این نمایش حتی به موزه عبرت هم سر نزده بودم و وقتی برای اولین بار برای ایفای نقش دکتر حسینی به اینجا آمدم حس عجیبی به من دست داد. در تمام صحنه هایی که بازی می کنم وارد نقش می شوم و به نوعی خودم را جای او می گذارم و از خودم می پرسم که آیا او واقعا از این (شکنجه) لذت می برد؟ او را کتک بزنید و او را عذاب دهید.
اجرای این نمایش در موزه عبرت به نزدیک شدن بازی ها به واقعیت کمک کرد، موافق نیستید؟
بله موافقم. حضور در “موزه عبرت” تاثیر زیادی در اجراها داشت، کارگردان نمایش آقای مولانا هم تاثیر زیادی در بازی بازیگران داشت. مجسمه هایی را در این موزه می بینید و ممکن است بی تفاوت از کنار آن ها بگذرید، اما همه ما با این شخصیت ها زندگی کردیم.
یکی از جملات معروف دکتر حسینی که خطاب به زندانیان می گفت این بود که در بدو ورود به زندان از آنها پرسید: اندازه پای شما چقدر است؟ و ادامه می داد که «در این زندان پاهایت را دو اندازه بزرگتر می کنم!» شلاق را مرتب در کف پا استفاده می کرد، به این ترتیب دو تازیانه به یک نقطه برخورد نمی کرد که باعث می شد. درد و رنج بیشتر .
سرنوشت دکتر حسینی (محمدعلی شعبانی) عجیب است، از آن برایمان بگویید.
سرنوشت او بسیار عجیب است. او تنها فردی در ساواک است که خودکشی می کند، وقتی انقلابیون برای دستگیری او به خانه اش می روند، به خود شلیک می کند، اما از قضا در همان لحظه نمی میرد و نزدیک به 50 روز به کما می رود، این سوال را دارم. که در آن لحظات به چه چیزی فکر می کرد؟ ناله های زندانیان؟ به شکنجه هایی که انجام می داد؟ آیا او حتی فرصتی پیدا کرد که به کاری که انجام داده فکر کند؟ من فکر می کنم یک مرگ برای او کم بود، زیرا آثار شکنجه و آزاری که او بر زندانیان انجام داد هنوز وجود دارد.
