همدست این متهم پیش از این به قتل انتقام جویانه محکوم شده بود که دستور دهنده این قتل به این حکم اعتراض کرد و دیوان عالی کشور نیز اعتراض وی را پذیرفت اما در نهایت مجرم شناخته و به 20 سال حبس محکوم شد.
پرونده قتل رئیس سابق بیمارستان فیروزگر از سال 1377 آغاز شد و در زمان وقوع حادثه، صدای شلیک چند گلوله در یکی از خیابان های شهر تهران، مأموران را از جنایت پیچیده ای خبر داد. شاهدان به پلیس گفتند که قاتلان پس از تیراندازی با خودرو متواری شدند.
ماموران پلیس با حضور در محل با جسد خون آلود دکتر محمود باستانی 62 ساله که مشاور ارشد رئیس بیمارستان فیروزگر بود روبرو شدند.
همسر مقتول که ترسیده بود به ماموران گفت: من و همسرم در خانه تنها بودیم که زنگ خانه به صدا درآمد و مردی با لباس آبی خود را افسر سازمان آب معرفی کرد. همسرم در را برای او باز کرد اما دو مرد جوان وارد خانه شدند و همسرم را شوکه کردند. آنها با همسرم درگیر شدند و او با تهدید من روی کاناپه افتاد و مرا به داخل اتاق بردند و از من خواستند جعبه جواهرات را به آنها بدهم. من ترسیدم و جواهراتم را به آنها دادم. همزمان همسرم برای درخواست کمک از همسایه به جلوی در رفت که مردان مسلح با او درگیر شدند و با شلیک گلوله او را در پای ساختمان کشتند.
جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و پلیس با بررسی دوربین های مداربسته به شماره پلاک خودرویی که متهم با آن متواری شد، دست یافت.
در بررسی های بعدی مشخص شد که دکتر محمود باستانی و همسرش با عروس خانواده خود به نام فریبا اختلاف داشتند و فریبا به تازگی از برادر همسر دکتر باستانی جدا شده است.
با این اطلاعات فریبا 50 ساله دستگیر شد و اعتراف کرد که سه مرد را برای کشتن مادرشوهر و خواهرشوهرش که همسر دکتر محمود باستانی بوده اجیر کرده است.
گفت: من و همسرم همیشه با هم اختلاف داشتیم. اختلاف سنی زیادی داشتیم و همسرم به ام اس مبتلا بود. همسرم هم سن و سال پدرم بود و علاقه ای به او نداشتم. رفتارهای مادر و خواهر شوهرم باعث شد در اسفند پارسال از هم جدا شویم. دختر 23 ساله ام با من زندگی می کرد، اما به فکر انتقام افتادم و تصمیم گرفتم مادر و خواهر شوهرم را بکشم. اما مردانی که برای کشتن استخدام کرده بودم، شوهر خواهر شوهرم را به اشتباه کشتند.
سه روز بعد با اطلاعات به دست آمده توسط ماموران پلیس، سه قاتل اجیر شده ردیابی و دستگیر شدند و در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستادند.
