ابرهای ماماتوس نوعی ابر هستند که رشته‌ای از سیروس کیسه‌مانند در زیر سطح اصلی خود دارند. ظاهر این ابرها حاصل کیسه های هوای سرد اشباع شده است که به سرعت از سطح ابرهای طوفانی فرود آمده و تصویری مانند برآمدگی های مواج در قسمت پایین ابر ایجاد می کند. خوشه های این ابرها معمولاً از یخ تشکیل شده اند، اما می توانند مخلوطی از یخ و آب مایع نیز باشند.
ماموت ها اغلب در ارتباط با ابرهای کومولونیمبوس تشکیل می شوند که به نوبه خود رعد و برق را به دلیل توده زیاد هوای ناپایدار ایجاد می کنند. ابر ماموت به طور کلی در ناپایدارترین کومولونیمبوس تشکیل می شود، به این معنی که تگرگ، باران شدید و رعد و برق نیز در مجاورت آن امکان پذیر است و اگر در زمستان هوا به اندازه کافی سرد باشد، می تواند برف تولید کند.
ماماتوس ممکن است گاهی بر روی انواع دیگر ابرها که باران تولید نمی کنند تشکیل شود، اگرچه این پدیده بسیار کمتر دیده می شود.
ظاهر خیره کننده ابرهای ماموت زمانی بهتر دیده می شود که خورشید در آسمان پایین باشد و کیسه های آنها در قاب نور خورشید باشد. این ویژگی اضافی مورد علاقه بسیاری از هواشناسان و همچنین علاقه مندان به ابر و عکاسی است.
ماماتوها معمولاً در قاعده سندان‌های کومولونیمبوس تشکیل می‌شوند، اما دیده شده است که در پایه سایر انواع ابر مانند استراتوکومولوس، آلتواستراتوس و آلتوکومولوس نیز تشکیل می‌شوند. همچنین مشاهده شده است که ماموت ها در سطح پایینی ابرهای خاکستر آتشفشانی شکل می گیرند.
