به گزارش اخبار اقتصادی، تحلیلگر ارشد بازار بین المللی آهن و فولاد می گوید: در نظر گرفتن اهداف تولید فولاد ایران تا سال 2025 و در نظر گرفتن محدودیت های ایران در تامین انرژی مانند گاز و برق که وی با آن دست و پنجه نرم می کند، بسیار دور است. از مورد انتظار همگام با عربستان سعودی و عمان در تولید فولاد. بر اساس طرح جامع فولاد کشور حداقل 15 میلیون تن صادرات خواهیم داشت فولاد ما در افق 1404 و بعد از آن به آن نیاز خواهیم داشت. احتمال دستیابی به این ارقام بسیار بعید است، به خصوص که پروژه های عربستان سعودی از سال 2030 وارد بازارهای جهانی خواهند شد.
عربستان سعودی در تلاش برای جذب سرمایه خارجی برای توسعه هر چه بیشتر بخش معدن خود است. کیوان جعفری تهرانی در این رابطه به اکوایران می گوید: اخیرا اخباری مبنی بر جذب 170 میلیارد دلار سرمایه توسط عربستان سعودی در کنفرانس همکاری های اقتصادی چین و عربستان (که در ریاض برگزار شد) منتشر شده است. نکته جالب اینکه این کنفرانس دهمین کنفرانس همکاری چین و عربستان سعودی بود. واله برزیل در حاشیه این کنفرانس آمادگی خود را برای مشارکت در پروژه های معدنی عربستان اعلام کرد.
وی ادامه داد: در 4 تیرماه خبری مبنی بر خرید 10 درصدی سهام واله در پروژه های غیرآهنی مانند مس و نیکل توسط عربستان سعودی منتشر شد. کل سهام عرضه شده توسط شرکت ول 13 درصد بود، اما 10 درصد سعودی ها و 3 درصد دیگر سهامداران آمریکایی و … بودند. جالب اینجاست که ردی از شیوخ عرب در شرکت هایی دیده می شود که 3 درصد باقی مانده را خریداری کرده اند. بنابراین، عربستان سعودی برنامه های توسعه زیادی در بخش معدن دارد.
جعفری تهرانی درباره احداث کارخانه بشقاب سازی در عربستان با مشارکت بیوستیل چین و تاثیرات آن بر فولاد مبارکه و سایر پروژه های ایران گفت: وضعیت شرکت فولاد مبارکه اصفهان از جمله کارهای چهارمحال و بختیاری و مجتمع های تحت پوشش. از جمله مجتمع فولاد هرمزگان که 10 میلیون تن اسلب تولید می کند و در حال حاضر بزرگترین تولید کننده فولاد در خاورمیانه و شمال آفریقا است. در رابطه با قرارداد همکاری عربستان و چین در زمینه تولید ورق آهن، کارخانه ای با ظرفیت تولید 2.5 میلیون تن ورق آهن با همکاری عربستان سعودی و گروه Baowu چین ایجاد می شود. گروه Baowu بزرگترین تولید کننده ورق آهن در جهان است و امضای قرارداد همکاری بین این شرکت و عربستان نشان می دهد که این پروژه پروژه بسیار بزرگی خواهد بود.
وی ادامه داد: اگر بر اساس شرایط تولید اسمی اعلام شده به این پروژه نگاه کنیم، می توان آن را ریسک بالایی از دست دادن بازار صادراتی ایران دانست. این ظرفیت تولید در فاز اول، تهدید بزرگی برای فولاد مبارکه محسوب نمی شود، اما فراموش نکنیم که در افق 2030، عربستان هدف تولید بیش از 20 میلیون فولاد را دارد و جالب است که کشور عربستان سعودی اطلاعات مربوط به اهدافی که برای افق 2030 اعلام کرده است. علاوه بر این، عمان اطلاعات مربوط به اهدافی را که برای افق 2040 تعیین کرده است منتشر نمی کند.
جعفری تهرانی افزود: با قانونگذاران کشورهای مختلف نیز در ارتباط هستم که تاکنون نتوانسته ام اطلاعات کاملی از این اهداف بلندپروازانه به دست بیاورم و در اختیار دوستانی قرار دهم که به این اطلاعات نیاز دارند. این نشان می دهد کشوری که اطلاعات پروژه های خود را به صورت قطره چکانی ارائه می کند، پروژه های بزرگی در دست دارد. ارزیابی من این است که عربستان سعودی بیش از 20 میلیون تن تولید نهایی فولاد در افق 2030 و عمان بیش از 25 میلیون تن تولید نهایی فولاد در افق 2040 را هدف گذاری کرده است و این اهداف عمده محسوب می شوند. تهدیدی برای تولیدکنندگان ایرانی ممکن است تا سال 2040 این دو کشور به تولید فولاد تا 50 میلیون تن برسند و در این صورت مشکل از ایران فراتر رود و صنعت متالورژی و شرکت فولاد برکت خواهد داشت. اتفاقی که خواهد افتاد این است که در کوتاه مدت ممکن است شرکتی که با پرچم عربستان و شرکت باو تشکیل می شود، حضور ایران در بازارهای صادراتی را تحت تاثیر قرار دهد.
وی تصریح کرد: حتی اگر بخواهیم به شرکت فولاد مبارکه پیشنهاد ائتلاف افقی با سایر تولیدکنندگان آهن و فولاد برای افزایش سهم تولید بدهیم، حتی با در نظر گرفتن اهداف تولید فولاد ایران تا سال 2025 و با در نظر گرفتن محدودیت های ایران در تامین انرژی مانند گاز. و برق، که آنها با آن دست و پنجه نرم می کنند، دور از انتظار است که عربستان سعودی و عمان تولید فولاد داشته باشند. بر اساس طرح جامع فولاد کشور از سال 1404 به بعد به حداقل صادرات 15 میلیون تن فولاد در افق نیاز داریم. احتمال دستیابی به این ارقام بسیار بعید است، به خصوص که پروژه های عربستان سعودی از سال 2030 وارد بازارهای جهانی خواهند شد.
منبع: اکوایران
