بن بست مکانیزاسیون کشاورزی

اکوایران: چرا مکانیزاسیون کشاورزی با وجود اینکه بیش از سه دهه است که مورد توجه سیاستگذاران بوده است، همچنان با چالش های اولیه مواجه است؟ موانع توسعه مکانیزاسیون چیست؟ چگونه بر چالش های موجود غلبه کنیم؟

اخبار اقتصادی؛ گروه تخصصی صنعت ماشین آلات پژوهشکده مطالعات فناوری ریاست جمهوری در جدیدترین مطالعات خود به پرسش های کلیدی پیرامون چالش های پیش روی توسعه مکانیزاسیون در بخش کشاورزی ایران پرداخته است. بررسی های این اتاق فکر نشان می دهد که در توسعه مکانیزاسیون کشاورزی 8 گلوگاه وجود دارد که راه حل مشکلات موجود رفع آنهاست.

اولین گلوگاه

مزارع کوچک و زمین های کشاورزی تکه تکه شده : در ایران متوسط ​​وسعت مزرعه کمتر از میانگین جهانی است و بیشتر زمین های کشاورزی به دلایل مختلف مانند قانون ارث یا تغییر کاربری تکه تکه شده اند. در نتیجه استفاده از ماشین آلات برای شخم زدن، کاشت، برداشت و غیره. در سرزمین های بسیار سخت غیر قابل توجیه و پرهزینه است. به عبارت دیگر، اراضی کشاورزی اغلب از حداقل مقیاس اقتصادی برای انجام مکانیزاسیون برخوردار نیستند.

گلوگاه دوم

محدودیت قدرت خرید کشاورزان برای تامین ماشین آلات کشاورزی: ظرفیت کشاورزان کوچک و متوسط ​​برای تهیه و نگهداری ماشین آلات کشاورزی محدود است و سازوکارهای تامین مالی متناسب با شرایط آنها طراحی و اجرا نشده است. در نتیجه در بسیاری از موارد علیرغم علاقه کشاورزان به استفاده از ماشین آلات مدرن کشاورزی، اقدام به خرید یا دریافت خدمات می کنند، اما سازوکارهای لازم برای انجام این کار وجود ندارد.

گلوگاه سوم

ضعف نوآوری در نهادها و ابزارهای تامین مالی بخش مکانیزاسیون: یکی از محرک های مهم توسعه بخش های مختلف اقتصادی و صنعتی و همچنین یکی از زیرساخت های لازم برای این امر، وجود موسسات و ابزارهای مالی مبتکر و کافی است. با تکیه بر موسسات مالی سنتی مانند بانک ها و صندوق ها و تنها با استفاده از ابزارهای مالی رایج در این زمینه نمی توان به سرعت در بخش کشاورزی مکانیزاسیون را توسعه داد زیرا به عنوان مثال کشاورزانی که در حال حاضر مشتریان اصلی مکانیزاسیون کشاورزی هستند. ماشین آلات و تجهیزات علاوه بر ضعف قدرت خرید، اغلب در فصل رشد نیاز به خرید و استفاده از این تجهیزات دارند، به منابع مالی لازم دسترسی ندارند و درآمد آنها در فصل برداشت و پس از فروش به دست می آید. . این فاصله زمانی وجود دارد و کشاورزان خرده مالک اغلب با چالش هایی در زمینه تامین وام و تسهیلات بانکی مواجه هستند.

گلوگاه چهارم

نقاط ضعف در ارتقای مکانیزاسیون کشاورزی: کمبود نیروی انسانی آموزش‌دیده برای انتقال دانش و مهارت‌های فن‌آوری ماشین‌محور به وضوح مشهود است و طبق آمار بیش از نیمی از کشاورزان کشور بی‌سواد یا کم سواد هستند و فناوری‌های موجود را ندارند، حتی اگر به آنها تسهیلات و یارانه داده شود. . توسط نهادهای متولی

گلوگاه پنجم

سیستم ناکارآمد استفاده از ماشین آلات و تجهیزات مکانیزاسیون و عدم تعادل بین عرضه و تقاضا: انتخاب سیستم بهره برداری نادرست در کشور و تلاش برای توزیع ماشین آلات و ادوات کشاورزی به صورت انفرادی و بین همه کشاورزان باعث شده است که تعادل بین عرضه و تقاضای ماشین آلات از بین برود و اگرچه در بسیاری از موارد ماشین آلات کشاورزی از نظر تعداد به طور بالقوه پاسخگوی نیاز کشور است، اما به دلیل بهره وری پایین و استفاده های نامرتبط مانند حمل و نقل و باربری، همچنان تقاضای بی پاسخ و صف های خرید کاذب وجود دارد.

گلوگاه ششم

نقاط ضعف در توسعه فناوری: علیرغم وجود تعداد زیادی بنگاه های دانش بنیان توانمند در زمینه ساخت ماشین آلات و تجهیزات صنعتی، بخش اندکی از آنها در زمینه ساخت ماشین آلات و تجهیزات مکانیزاسیون کشاورزی فعال هستند. علاوه بر این، تعداد کمی از مراکز تحقیقاتی و دانشکده های تخصصی به طور فعال در توسعه فناوری مکانیزاسیون کشاورزی مشارکت دارند.

گلوگاه هفتم

ضعف در کنترل استانداردهای کیفی ماشین آلات کشاورزی وارداتی و تولید داخل: در حال حاضر سیستمی برای تایید و رتبه بندی کیفیت ماشین آلات کشاورزی وارداتی و تولید داخل وجود ندارد، بنابراین در بسیاری از موارد کشاورزان و کسبه خرد با ضرر و زیان مواجه می شوند و مجبور به خرید و استفاده از ماشین آلات کشاورزی غیرمرتبط با شرایط، زمین و نوع آن هستند . محصول و آنها به نیازهای شما رسیدگی می کنند.

گلوگاه هشتم

پایگاه داده ناکافی برای تحقیقات سیاست و ارزیابی اثربخشی سیاست برنامه های بخش مکانیزاسیون: اولین گام در حل هر مشکل و تدوین خط مشی، فراهم آوردن توانایی کافی برای نظارت و تجزیه و تحلیل داده ها و آمارهای مرتبط است.

منبع اکو ایران