پژو ۲۰۷ با موتور TU۳ که در ایران خودرو تولید می‌شود محصولی است که تنها نام ۲۰۷ را یدک می‌کشد و در قالب و ظاهر آن به مشتری عرضه می‌شود. زیرا tu۳ همان موتوری است که آبی‌های جاده مخصوص در تولید خودروی از رده خارج ۲۰۶ از آن استفاده می‌کردند. اما حالا اما موتور را در محصول جدید خود استفاده می‌کنند تا حاشیه سود خود را در ظاهری شیک‌تر بالا ببرند.
البته پیش از این هم انتقادات فراوانی نسبت به تولید پژو ۲۰۷ وجود داشت. فعالان بازار اعتقاد داشتند محصول تولیدی ایران خودرو با آنچه در فرانسه تولید می‌شود تفاوت فراوانی دارد. در واقع محصولی که ایران خودرو نام پژو ۲۰۷ را روی آن گذاشت همان ۲۰۶ پلاس فرانسه بود. خودرویی که موتوری مشابه با ۲۰۶ بهره می‌برد، اما در بخش ظاهری اصطلاحاً از طراحی خشن‌تر و اسپرت‌تر بهره می‌برد.
البته باید توجه داشت که تولید مدل‌های متفاوت از یک خودرو یا حتی چند خودرو روی یک پلتفرم مشترک در دنیا و خودروسازی‌های پیشرفته امری رایج و مقرون به صرفه است، ولی ایران خودرو این بار هم در امر کپی بسیار ناشیانه عمل کرد. به کلام دیگر می‌توان گفت که این نوع تنوع‌بخشی در سبد محصولات بیشتر شبیه انبارگردانی است.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که داشبوردهای ۲۰۶ که از گذشته در حجم بالا در انبارهای ایران خودرو دپو شده‌اند و پس از توقف تولید پژو ۲۰۶ تیپ ۵ ایران خودرو برنامه‌ای برای آنها نداشت. علت اصلی ارائه طرح پژو ۲۰۷ TU۳ است.
در وصف مشخصات فنی این خودرو می‌توان گفت که با همان موتور از رده خارج TU۳ سال ۱۹۹۶ میلادی است که ساخت آن به ۲۷ سال پیش بازمی‌گردد.
شاید با ساختار حاکم در خودروسازی ایران واژه اسقاطی در مورد این موتور کلمه درستی نباشد، ولی در مقیاس جهانی به معنای واقعی کلمه این موتور اسقاطی محسوب می‌شود؛ چراکه هیچ وجه تشابهی با تکنولوژی‌های امروز و استانداردهای رایج جهان ندارد.
موتور TU۳ با حجم ۱۳۶۱ سی سی و آرایش موتور ۴ سیلندر خطی از ۸ سوپاپ و جنس بلوک موتور آلومینیومی بهره می‌برد.
از شایع‌ترین مشکلات این خودرو می‌توان به ضعف در واشر سر سیلندر، عدم بهره‌وری و کشش در سربالایی‌ها اشاره کرد. اکثر افرادی که تجربه رانندگی با این موتور را داشته‌اند از ضعف توان و کشش موتور در سربالایی‌ها گلایه دارند. به نحوی که معتقدند حس ضعف و عدم قدرتی که این موتور به رانندگان خود منتقل می‌کند گاهی بر مزایای این موتور چیرگی می‌یابد.
از لحاظ مقایسه این موتور با برادر دیگرش یعنی TU۵ این موتور حرف خاصی برای گفتن ندارد به جز اینکه به دلیل حجم کمتر و برخی فاکتورهای دیگر استهلاک کمتری دارد، ولی در ابعاد دیگر مثل قدرت، شتاب، کشش و حتی گشتاور و شتاب‌گیری پس از کولرگرفتن هیچ حرفی برای رقابت ندارد.
رقیب مستقیم پژو ۲۰۶ تیپ دو با موتور TU۳ خودروهایی بر پایه پلتفرم‌های پراید و پلتفرم sp۱۰۰ هستند.
در گذشته پراید و امروز کوییک است که اگر بحث ظاهر را به کنار بگذاریم در اکثر موارد و بخصوص موتور M۱۵ بر TU۳ برتری دارد، چراکه از جنس بلوک چدن بهره می‌برد و حجم موتور بالاتری دارد و در کل می‌توان گقت که موتور کم‌استهلاک‌تری است.
از ریز تفاوت‌های پژو ۲۰۷ TU۳ با ۲۰۶ تیپ ۲ می‌توان به بهره بردن این مدل ۲۰۷ از افزایش ماکزیمم سرعت از ۱۷۰ به ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت اشاره کرد. مابقی تفاوت‌ها به داخل کابین مربوط می‌شود که شامل تهویه اتومات، دی لایت، آیینه برقی، ایزوفیکس، سنسور دنده عقب، دوربین دنده عقب، مالتی مدیا و کروز کنترل می‌شود.
در مجموع می‌توان گفت که احتمال شکست خوردن این پروژه از منظر بازاریابی بسیار کم است؛ چراکه تمامی این خودروها ثبت سفارش شده‌اند.
در نهایت اگر بخواهیم از منظر مشخصات فنی و حس رانندگی که به راننده القا می‌شود احتمالا اتفاق جالبی رخ ندهد؛ چراکه این محصول هر قسمت خود را از یک خودرو وام گرفته و در بحث کالیبراسیون نمی‌توان انتظار چندانی از آن داشت.
