در زمان تخصیص دلار 4200 تومانی در سال 98، محاسبات حسین صمصامی نشان می‌دهد که این نرخ دستوری نه تنها ترجیحی بوده، بلکه مدل محاسباتی وی حاکی از آن است که حتی بانک مرکزی آن زمان می‌تواند ارز را با رقم کمتری تخصیص دهد.
از سوی دیگر اقتصاددانان منتقد این نظریه مانند داود سوری معتقد بودند که نرخ را باید بازار و تقاضای مورد نیاز جامعه تعیین کرد و مهندسی و فصلی شدن تقاضا را تعیین کرد و تعیین نرخ واحد منجر به ایجاد نرخ نمی شود. هیچ جایی. و فقط بستر فساد را گسترش می دهد. حدود پنج سال از این مناظره می گذرد، اما بحث هنوز به همان اندازه داغ است!
منبع اکو ایران
