این خودرو در ایران با نام فولکس قورباغه‌ای شناخته می‌شود و در برخی منابع ترجمه نیز از عبارت فولکس سوسکی و فولکس کفش‌دوزکی یاد شده‌است. هدف از طراحی این خودرو، تولید خودرویی اقتصادی و قابل استفاده برای عموم مردم بود.
این خودرو نخستین بار در سال ۱۹۳۸ و با نام فولکس واگن تیپ یک تولید شد. تولید فولکس واگن بیتل در سال ۱۹۹۴ دوباره با طراحی مدرن و با نام نیو بیتل (بیتل جدید) از سر گرفته شد و تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت که البته از جذابیت بیتل اصل برخوردار نیست.
با توجه به عمر طولانی تولید این خودرو سطح بسیار متنوعی از تجهیزات در مدل‌های گوناگون آن یافت می‌شود و از موتورهای گوناگونی بهره می‌برد. به‌جز مدل‌های استاندارد مدل‌های سفارشی گوناگونی نیز از این خودرو تولید شده‌است.
فولکس‌واگن بیتل با دارا بودن محبوب‌ترین طراحی خودرو تا کنون، طراحی ساده خود را برای بیش از ۴۰ سال تغییر نداد. این خودرو توسط فردیناند پورشه به‌عنوان خودرویی ارزان برای مردم آلمان پس از جنگ جهانی دوم طراحی شد.
ریشه فولکس‌واگن بیتل به دهه ۳۰ میلادی بازمی‌گردد؛ هنگامی که آدولف هیتلر دستور ساخت آن را داد. اما نقطه عطف این خودرو در دهه ۵۰ اتفاق افتاد، هنگامی‌که این خودرو به یک پدیده جهانی تبدیل شد. با تعریف دوباره خودروی مقرون‌به‌صرفه و قابل اعتماد، بیتل در بسیاری از زمینه‌ها معادل دهه پنجاهی فورد مدل T بود. با گذشت زمان، مردم بیشتر و بیشتر سازوکار ساده و رویکرد تولید ساده این خودرو را تحسین کردند. با فروش میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان، بیتل به محبوبیتی چشمگیر در ۲۰ سال پس از تولید خود دست یافت. فروش پایانی این خودرو که تا سال ۲۰۰۳ تولید می‌شد، پس از ۶۵ سال به عدد بی‌نظیر ۲۱ میلیون دستگاه رسید. این خودرو آن‌قدر موفق بود که بسیاری از خودروسازان را وادار به تفکر دوباره در مورد استراتژی‌های خودروهای کوچک خود و حتی تلاش برای نسخه‌برداری از فرمول بیتل کرد.
اخیرا گروهی از افراد که به خودروهای آفرود علاقه‌مندند این خودرو خاطره‌انگیز را به خودرویی آفرود تبدیل کردند که توجه جهانیان را به خود جلب کرده‌است.
