عکسی از یک روایت: کاوندو اولین چاه روغن در Masjed Suleiman

به گفته راکنا ، سحر 5 ژوئن ، سولیمان مسجد هنوز در خواب بود اما قلب زمین از خواب بیدار شد. حفاری در چاه های شماره یک ، پس از ماهها تلاش ، ناگهان به یک ماده سیاه ، ضخیم و ناشناخته رسید: روغن. یک منبع طولانی از اعماق خاک ، نه تنها طلای سیاه ، مقصد جدیدی را به هوا انداخت. این آغاز یک فصل جدید بود. نه تنها برای ایران بلکه برای خاورمیانه که هنوز نام روغن را نمی دانست.

قبل از اینکه صدای سکوها و قطارها جنوب ایران را لرزاند ، قلمرو خاموش زمین توسط یک باستان شناس فرانسوی به خوبی پذیرفته شد. رهبری ژاک دامگان ، مردی که با سرامیک های باستانی و سکه های ساکت روبرو شد ، اما آنچه در لایه های ناشناس پیدا کردند چیزی فراتر از گنجینه های باستانی بود: یک مایع تاریک ، مرموز و برکت که در واژگان روزمره اتفاق نمی افتد.

این کشف ، سکوت و بی صدا ، از لبه ها عبور کرد. از دهان یک افسر گمرک ، او به پاریس و سپس لندن رفت تا سرانجام با ویلیام ناکس زمزمه شود. یک سرمایه دار انگلیس که آرزو داشت از دنیای انرژی مراقبت کند. دارسی بلافاصله تیمی از زمین شناسان را به ایران فرستاد. در میان آنها ، نام یک مرد بیش از دیگران بود: “جورج برنارد رینولدز” ؛ مهندسی با سابقه حفاری در سوماترا ، که قرار بود برای نقشه جهانی نفت اهمیت داشته باشد.

اولین تلاش برای قاس شیرین شکست خورد. زمین به همان اندازه که لازم بود به دست نیاورد ، اما دارسی تسلیم نشد. به نظر می رسد که خوزستان شده است. جایی که زمین پر از راز بود. سرانجام ، در 5 ژوئن ، سلیمان مسجد به قلب تاریخ مورد ضرب و شتم قرار گرفت. جایی که شماره یک چاه اولین بنیاد تجاری نفت خاورمیانه را نشان داد.

سر آرنولد ویلسون ، افسر انگلیسی ، آن لحظه را ثبت كرد: “9 مه بود. در خارج از اردوگاه در فروشگاه من ، من استراحت می كردم كه گریه های بیل بیل را از خواب بیدار كردم. من به چاه دویدم. بلك فوت بلندتر از درختان زمین بود. کاوادورهای ایرانی می ترسیدند و شگفت زده می شدند. “”

آن روز ، روغن از سرزمین قلب تاریخ افتاد. افق جدیدی علیه ایران افتتاح شد. مسجد سلیمان دیگر نقطه سکوت روی نقشه نبود. این آغازگر زمان بود که با بوی نفت ، سیاست ، ثروت و با رویاهای جدید به جنوب ایران شلیک کرد. اگرچه امتیازات نفت در تکامل پس از انقلاب به شرکت ملی نفت ایران منتقل شد ، سایه قوی نفت در اقتصاد ، سیاست و فرهنگ ایران باقی مانده است. داستانی که ما هنوز نمی دانیم طلای سیاه یا سیاه و روغن هنوز داستانی مرموز در تاریخ ایران است.