یکی از جذاب‌ترین مدل‌های کادیلاک که در ایران هم وجود دارد مدل الدورادو است که در ادامه نوشتار قصد داریم به بررسی مدل ۱۹۷۷ این خودرو بپردازیم. با روزگار خودرو همراه باشید.
وقتی نام خودروهای لوکس و کلاسیک کادیلاک مطرح می‌شود یکی از لوکس‌ترین مدل‌های آن الدورادو است. این خودرو در حقیقت رقیب بیوئیک ریویرا و لینکلن مارک در دوران خود محسوب می‌شد. الدورادو از سال ۱۹۵۳ روی خط تولید بود و این روند تا سال ۲۰۱۸ نیز ادامه داشت. این خودرو در دوازده نسل به تولید رسید و توانست ۱۰ درصد از سهم فروش کل برند کادیلاک را به دوش بکشد. به‌نوعی می‌توان گفت تولید الدورادو یک افتخار بزرگ برای کادیلاک محسوب می‌شود. مریان مارینی، یکی از کارمندان بخش تجارت شرکت کادیلاک با ترکیب دو واژه لاتین کلمه El Dorado را خلق کرد که معنای پوشیده از طلا داشت. این اسم همچنین نام منطقه‌ای در آمریکای جنوبی است که شهر گمشده طلا نام دارد و برای سالیان دراز کاشفان اسپانیایی در راستای یافتن آن زمین را می‌کندند.
بدون شک تمام نسل‌های الدورادو طراحی زیبا و جذابی دارند اما یکی از بهترین‌ها مربوط به نسل هشتم می‌شود. نسل نهم هم در حقیقت نسخه بازطراحی‌شده نسل هشتم است. در این بازطراحی ابعاد خارجی الدورادو به ترتیب طول×عرض×ارتفاع به ۵۷۰۰×۲۰۳۰×۱۳۸۰ میلی‌متر رسید که نشان‌دهنده افزایش ۱۰ سانتی‌متری در طول و افزایش ۲۰ سانتی‌متری در فاصله محورها در مقایسه با نسل هشتم بود. این دو ویژگی باعث شد که نسل نهم کادیلاک الدورادو حتی سنگین‌تر و پهن‌تر و شکیل‌تر به نظر برسد.
ازجمله ویژگی‌های جذاب الدورادو می‌توان به جلوپنجره و سپرهای کرومی بزرگ در جلو و عقب خودرو اشاره کرد. یکی از نکات دیگر درباره طراحی این خودرو می‌توان به استفاده از رینگ‌های همرنگ با بدنه اشاره کرد. چراغ‌های جلو هم که به‌صورت مستطیل شکل دوبل طراحی‌شده و به ابهت این خودروی جذاب می‌افزاید.
معمولاً خودروهای کلاسیک آمریکایی دیفرانسیل عقب هستند اما شرایط برای الدورادو متفاوت است. این خودرو با نزدیک به ۲.۳ تن وزن از سیستم انتقال قدرت به محور جلو بهره می‌برد. یکی از نکاتی که باعث می‌شود الدورادو کابین بسیار بزرگ و جاداری داشته باشد نیز به همین دیفرانسیل جلو بودن مربوط می‌شود چراکه دیگر خبری از گلدانی گیربکس و تونل دیفرانسیل نیست. کادیلاک برای نسل نهم الدورادو از پیشرانه عظیم ۸.۲ لیتری ۸ سیلندر استفاده کرد. این پیشرانه توانایی تولید ۱۸۰ اسب بخار و ۴۳۵ نیوتن. متر گشتاور را دارد. باوجود این‌که پیشرانه موردنظر بسیار حجیم است اما توان تولیدی آن قابل‌توجه نیست.
ناگفته نماند که الدورادو یک خودروی لوکس است و نیازی به پیشرانه پرقدرت ندارد. حتی خریداران این خودرو هم توجهی به‌سرعت و شتابگری آن نمی‌کنند. البته که گیربکس این خودرو از نوع ۳ سرعت اتوماتیک است و به حدی پیشرفته و خوش‌ساخت است که می‌توانید با آن گردوخاک در دنده ۱ به پا کنید. باوجود این‌که توان پیشرانه خودرو عدد قابل‌توجهی نیست اما الدورادو می‌تواند در مدت‌زمان ۱۳ ثانیه از حالت سکون به‌سرعت صد کیلومتر بر ساعت برسد. این خودرو همچنین قابلیت رسیدن به‌سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت را هم دارد.
نکته مهم دیگری که در بخش فنی خودرو باید به آن اشاره کرد بحث مصرف سوخت است. خودروهای کلاسیک آمریکایی معمولاً بنزین را می‌بلعند! الدورادو هم از این قاعده مستثنی نیست و مصرف سوخت ترکیبی آن در هر صد کیلومتر چیزی بین ۱۷ تا ۲۴ لیتر است.
کادیلاک الدورادو نه‌تنها در طراحی خارجی جذاب و پر ابهت است بلکه در داخل کابین هم شاهد لوکس گرایی خوبی هستیم. این خودرو امکانات منحصربه‌فرد و جذابی با توجه به سال ساخت آن یعنی ۱۹۷۷ دارد. ازجمله آپشن‌های این خودرو می‌توان به شیشه‌های برقی، کروز کنترل، سیستم تهویه اتوماتیک و چراغ‌های اتوماتیک اشاره کرد. آپشن‌هایی که در خودروی ساخت ۴۶ سال قبل وجود دارد در بسیاری از محصولات داخلی هنوز شاهد استفاده از آن‌ها نیستیم.
داشتن یک خودروی آمریکایی به‌خصوص کلاسیک شاید آرزوی بسیاری از افراد باشد. الدورادو هم یکی از جذاب‌ترین خودروهای کلاسیک موجود در بازار ایران محسوب می‌شود. برای خرید الدورادو البته باید قیمت بالایی هم بپردازید. این خودرو باقیمت ۶ الی ۶.۵ میلیارد تومان در بازار خریدوفروش می‌شود. این نکته را نیز باید گفت که اگر به فکر خرید خودروی کلاسیک هستید باید به فکر تعمیرات آن‌هم باشید چراکه کار ساده‌ا
