از دهه 1350 و پس از اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی، اصطلاح جدیدی وارد اقتصاد ایران شد و بخش جدیدی را در اقتصاد ایران معرفی کرد.
قرار بود بنگاههای دولتی به بخش خصوصی و تعاونیها واگذار شود و به اصطلاح خصوصیسازی صورت گرفت، اما اتفاقی که افتاد این بود که بنگاهها به بخشهایی که تحت کنترل دولت بودند، سازمانهای دولتی واگذار شد. یا دولت نهادها
منتقدان این نوع واگذاری اظهار داشتند که خصوصی سازی صورت نگرفته و شرکت ها در واقع خصوصی شده اند. با شدت این انتقادات، بخشهای اقتصادی ایران از بخش دولتی – خصوصی – تعاونی به بخش دولتی – خصوصی – تعاونی – خصوصی تبدیل شد.
این بخش جدید چه پیامدهایی برای اقتصاد ایران داشت و چرا صدای انتقاد را بلند کرد؟
منبع اکو ایران