به گزارش اخبار اقتصادی، اختلاف بر سر ماندگاری یا خروج سیمان و فولاد از بورس کالا ادامه دارد. اگرچه وزیر اقتصاد و رئیس سازمان بورس از حامیان سرسخت فروش این محصولات از طریق بورس کالا هستند، اما وزیر جوان راه و شهرسازی نیز به دنبال راهی برای حذف این محصولات از معاملات بورس کالا در سال جاری است. عمومی یا حداقل برای تامین مالی ساخت مسکن ملی.

ماجرای خروج سیمان و فولاد از قراردادهای بورس کالا به اظهارات مهرداد بذرپاش در اوایل مهرماه امسال بازمی گردد. بذرپاش کنترل بازار مواد و خروج سیمان و فولاد از بورس کالا را برای کنترل و کاهش قیمت مسکن مهم می داند. می گوید: از جمله عوامل افزایش قیمت مسکن گرانی مصالح ساختمانی است که موضوع مهمی در دستور کار شورای عالی مسکن است و با حضور رئیس جمهور درباره آن بحث و تصمیم گیری می شود.

این سخنان مخالفت های متعدد کارشناسان را برانگیخت. کارشناسان مزیت های فروش هر کالایی از جمله فولاد و سیمان را از طریق بورس کالا بیان کرده اند. وی با تاکید بر سهم اندک مصالح ساختمانی در کل هزینه مسکن، خروج مصالح ساختمانی از بورس را تصمیمی برای توزیع اجاره بها به نفع عده ای معدودی دانست که در نهایت منجر به کاهش قیمت مسکن نمی شود. . قیمت.

گران فروشی مصالح ساختمانی; این درست نیست

در عین حال حامیان خروج فولاد و سیمان از بورس کالا هستند. فروش از طریق این بازار به هزینه بالای ساخت نسبت داده می شود که اطلاعات شفاف بورس کالا ادعای تاثیر این بازار بر رشد قیمت ها را رد می کند.

بررسی معاملات پروفیل بلند فولادی در بازار فیزیکی بورس کالا حاکی از آن است که در شش ماهه نخست امسال بالغ بر 5 میلیون و 407 هزار تن میلگرد در رینگ صنعتی بورس کالا به فروش رسیده است. تقاضای ثبت شده برای این محصولات معادل 2 میلیون و 370 هزار تن بود و در نهایت یک میلیون و 301 هزار تن میلگرد از این بازار به فروش رسید. به این ترتیب می توان گفت در 6 ماهه نخست امسال 24 درصد از عرضه میلگرد در بورس کالا معامله شد و به دلیل محدودیت تقاضا، تمامی معاملات با قیمت پایه انجام شد. بنابراین رقابتی برای پروفیل فولادی در بازار فیزیکی بورس کالا وجود نداشته است که منجر به گرانی شود.

البته نرخ فروش پروفیل بلند فولادی از سال گذشته تا امسال افزایش یافته است اما این نرخ رشد کمتر از تورم عمومی است و در واقع افزایش قیمت تمام شده و عدم امکان قیمت محصول به دلیل رکود قوی مصرف و سرمایه حاکم بر بازار پروفیل فولادی باعث شده است که نه تنها قیمت بالای این محصول تولید نشود، بلکه صنایع نیز با کاهش کارایی خود مواجه شوند.

تحقیقات در ساخت مسکن حاکی از آن است که در ساخت هر متر مربع 70 تا 100 کیلوگرم فولاد در سازه های بتنی و 150 کیلوگرم در سازه های فلزی استفاده می شود. با توجه به مصرف 25000 تومان فولاد و 85 کیلوگرم فولاد در سازه بتنی، هزینه فولاد برای ساخت یک متر مربع ساختمان 2 میلیون و 150 هزار تومان خواهد بود. در ادامه این هزینه در سازه اسکلت فلزی به 3 میلیون و 750 هزار تومان می رسد. البته در سال های اخیر شاهد افزایش ساخت خانه های بتنی نسبت به خانه های اسکلت فلزی بوده ایم که مطابق با استانداردهای ساخت و ساز بر اساس استانداردهای زلزله است. با احتساب سهم حدود 2 میلیون تومانی فولاد در ساخت هر مترمربع مسکن، باید دید وزیر مسکن چگونه می خواهد با حذف این کالا از رینگ فیزیکی بورس کالای ارزان قیمت را وارد مسکن کند. .

وعده کاهش یا توزیع اجاره.

شفافیت مهمترین رکن معاملات بورس است. در این شرایط، حذف یک کالا از بورس و تصمیم گیری برای ارزان فروشی آن از محل توزیع یارانه یا تحت فشار قرار دادن تولیدکنندگان، ایجاد مکانی برای توزیع درآمد بین افراد خاص است.

در شرایطی که وزیر مسکن وعده دریافت سیمان و فولاد ارزان قیمت را می دهد، اکثر واحدهای تولیدی این دو محصول در کشور متعلق به بخش خصوصی است و مشخص نیست وزارت مسکن با چه سازوکاری می خواهد آنها را تامین کند. . مواد ارزان قیمت از تولیدکنندگانی که وضعیت مطلوبی ندارند. در عین حال، تجربه نشان داده است که حتی اگر بتوان محصولی ارزان‌تر از قیمت واقعی از تولیدکننده تهیه کرد، این محصول لزوماً منجر به کاهش هزینه نهایی نمی‌شود. در عوض، چنین تصمیماتی محلی برای توزیع درآمد جیبی یک طرف به سود طرف دیگر خواهد بود.