به گزارش اخبار اقتصادی، حتی با وقوع جنگ ها و تاریک شدن شرایط ژئوپلیتیکی، وضعیت کنونی اقتصاد جهان مایه خوشحالی بوده است. همین یک سال پیش، همه متفق القول بودند که نرخ بهره بالا به زودی باعث رکود خواهد شد. در حال حاضر حتی افراد خوش بین هم گیج شده اند. اقتصاد ایالات متحده در سه ماهه سوم رشد قابل توجهی داشت و رقم خیره کننده 4.9 درصد را ثبت کرد. در سرتاسر جهان، تورم در حال کاهش است، بیکاری تا حد زیادی کم است و بانک های مرکزی در اقتصادهای بزرگ ممکن است سیاست های پولی انقباضی خود را کاهش دهند. به نظر می رسد چین، که از بحران مسکن رنج می برد، در حال حاضر از سیاست های محرکی که اتخاذ کرده است، سود می برد. اما متاسفانه این شادی دوام نخواهد داشت. پایه های رشد فعلی ناپایدار به نظر می رسد.

صبر کن؛ تهدیدات زیادی وجود دارد.

به نظر می رسد که نرخ بهره، در حالی که دیگر به سرعت افزایش نمی یابد، کاهش چندانی نیز نخواهد داشت. هفته گذشته، بانک مرکزی اروپا و فدرال رزرو نرخ بهره را بدون تغییر نگه داشتند. جای تعجب نیست که بانک انگلستان در 2 نوامبر از این روند پیروی کرد. در نتیجه، بازده اوراق قرضه بلندمدت به شدت افزایش یافته است. اکنون دولت آمریکا باید 5 درصد اوراق قرضه 30 ساله بپردازد، در حالی که در دوران رکود این رقم 1.2 درصد بود. حتی اقتصادهایی که به دلیل نرخ پایین شهرت دارند، رشد قوی داشته اند. چندی پیش، هزینه های وام در آلمان منفی بود. بازدهی اوراق قرضه ده ساله آن اکنون به 3 درصد نزدیک شده است. بانک مرکزی ژاپن نیز از وعده خود مبنی بر تعیین بازده اوراق قرضه 10 ساله دولتی 1 درصد صرف نظر کرد.

برخی از افراد، از جمله جانت یلن، وزیر خزانه داری، می گویند این نرخ های بهره بالاتر چیز خوبی است. اما در واقع آنها منبع خطر هستند. با تداوم نرخ های بالاتر، سیاست های اقتصادی فعلی و رشدی که ایجاد کرده اند با شکست مواجه خواهند شد.

برای درک اینکه چرا شرایط خوب کنونی نمی تواند دوام بیاورد، بیایید یکی از دلایلی را در نظر بگیریم که چرا اقتصاد ایالات متحده بهتر از حد انتظار عمل کرده است. مصرف کنندگان در ایالات متحده پولی را که در طول همه گیری همه گیر پس انداز کرده اند به لطف کمک های مالی دولت و ماندن در خانه خرج می کنند. انتظار می رفت این پس انداز اضافی تا کنون تمام شده باشد، اما داده های اخیر نشان می دهد که هنوز یک تریلیون دلار برای خانوارها باقی مانده است. زمانی که این مازاد پس‌انداز از بین برود، نرخ‌های بهره بالا عوارض خود را خواهد گرفت و مصرف‌کنندگان را مجبور می‌کند آزادانه کمتر هزینه کنند.

همانطور که اکونومیست توضیح می دهد، اگر نرخ ها برای مدت طولانی در سطوح بالا باقی بمانند، مشکلاتی در سرتاسر اقتصاد جهانی ایجاد خواهد شد. در اروپا و آمریکا، ورشکستگی شرکت های تجاری در حال افزایش است. حتی شرکت‌هایی که با انتشار بدهی‌های بلندمدت در نرخ‌های بهره پایین قفل شده‌اند، در طول زمان با هزینه‌های تامین مالی بالاتری مواجه خواهند شد. قیمت مسکن، حداقل در شرایط تعدیل شده با تورم، در واکنش به افزایش قیمت وام مسکن کاهش خواهد یافت. بانک‌هایی که اوراق بهادار بلندمدت (با پشتوانه وام‌های کوتاه‌مدت) نگه می‌دارند، باید برای پر کردن حفره‌های موجود در ترازنامه‌های خود که ناشی از نرخ‌های بهره بالاتر است، سرمایه خود را افزایش دهند یا ادغام شوند.

بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، کسری بودجه در بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و ژاپن احتمالاً در سال 2023 به حدود 5 درصد تولید ناخالص داخلی خواهد رسید. در 12 ماه منتهی به سپتامبر، کسری بودجه ایالات متحده 2 تریلیون دلار یا 7.5 درصد از تولید ناخالص داخلی بود. به طور کلی، بدهی عمومی – به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی – در جهان ثروتمند اکنون بالاتر از هر زمان دیگری از زمان جنگ های ناپلئونی است.

دولت ها در مقابل بانک های مرکزی

زمانی که نرخ بهره پایین بود، حتی بدهی های بزرگ نیز قابل مدیریت بود. اکنون که نرخ ها افزایش یافته است، بهره در حال تخلیه بودجه است. بنابراین، «نرخ‌های بهره بالاتر، برای مدت طولانی‌تر» خطر دارد که دولت‌ها را در مقابل بانک‌های مرکزی که به دنبال کاهش تورم هستند، قرار دهد. یلن قبلاً استدلال کرده بود که خزانه‌داری‌ها هیچ حق بیمه‌ای ندارند، اما جروم پاول، رئیس فدرال رزرو تاکید کرده است که بانک او هرگز نرخ‌های بهره را کاهش نخواهد داد و اجازه نمی‌دهد تورم به‌خاطر این کار انجام شود. .

اما صرف نظر از آنچه پاول می‌گوید، دوره «نرخ‌های بهره بالاتر، برای مدت طولانی‌تر» باعث می‌شود سرمایه‌گذاران وعده‌های دولت‌ها برای پایین نگه‌داشتن تورم و پرداخت بدهی‌های خود را زیر سوال ببرند. حتی زمانی که بازده اوراق قرضه دولتی ژاپن در سال گذشته ناچیز 0.8 درصد بود، 8 درصد از بودجه ژاپن صرف پرداخت بهره شد. تصور کنید چه اتفاقی می افتد اگر نرخ بازده حتی به سطوح نسبتاً متوسط ​​آلمان برسد. در نتیجه برخی از دولت‌ها می‌خواهند کیف پول خود را محکم نگه دارند، اما انجام این کار می‌تواند مشکلات اقتصادی ایجاد کند.

آینده اقتصاد جهانی

این فشارها دیدن اینکه چگونه اقتصاد جهانی می‌تواند بسیاری از چیزهایی را که در حال حاضر بازارها انتظار دارند را انجام دهد دشوار می‌کند: رکود مشکوک، تورم پایین، بدهی‌های سنگین و نرخ‌های بهره بالا، همه در یک زمان. “نرخ های بهره بالاتر و طولانی تر” احتمال بیشتری دارد که خود ویران شوند و ضعف اقتصادی ایجاد کنند.

یک احتمال امیدوارکننده تر این است که شاید رشد بهره وری به لطف هوش مصنوعی مولد افزایش یابد. افزایش درآمد و سود، نرخ بهره بالاتر را قابل تحمل خواهد کرد. پتانسیل هوش مصنوعی برای افزایش بیشتر بهره‌وری ممکن است توضیح دهد که چرا «نرخ‌های بهره بالاتر، برای مدت طولانی‌تر» تاکنون بازارهای سهام را نابود نکرده است. اگر افزایش ارزش هفت شرکت فناوری از جمله مایکروسافت و انویدیا نبود، شاخص S&P 500 سهام ایالات متحده امسال کاهش می یافت.

با این حال، در برابر این امید، دنیایی از تهدیدها برای رشد بهره وری نهفته است. دونالد ترامپ وعده داده است که در صورت بازگشت به کاخ سفید، تعرفه های جدیدی وضع خواهد کرد. دولت ها به طور فزاینده ای بازارها را با سیاست های صنعتی منحرف می کنند. هزینه های دولت به عنوان درصدی از اقتصاد با افزایش سن جمعیت، افزایش انرژی سبز و درگیری ها در سراسر جهان به هزینه های دفاعی بیشتری نیاز دارد. در این نوع شرایط؛ هرکسی که شرط می بندد که اقتصاد جهانی می تواند ادامه یابد، ریسک بزرگی می کند.